Liber,  Caput

 1    I,       I|            subit, ingentis speciei iuvenem peregrina navis exposuit.1
 2    I,       I|    audisset, ut ipsa in peregrinum iuvenem incidisset, quamque ille
 3    I,      II|     generis timebam invidiam si me iuvenem externumque Rex (ut solet)
 4    I,       V|        propemodum pudor stimulatum iuvenem angebat &: "O me vesanum,
 5    I,      VI|            Poliarchum accipies, tu iuvenem fortissimum & omni luce
 6    I,    VIII|          praeterea quod te moneam: iuvenem illic esse in Siciliam heri
 7    I,      XV|        coepissent, ut amoenissimum iuvenem & maxima in Poliarchum fide,
 8    I,     XVI|      afferri: scire omnes externum iuvenem, quem rustici homines producerant,
 9    I,     XVI|    reduxerant, malletne peccare in iuvenem an coëuntem Siciliae pacem
10   II,      II|            adeo vilem sibi fuisse, iuvenem, externum, non beneficio,
11   II,      XI|        Reginae significat externum iuvenem esse, habitu vultuque egregium,
12   II,    XVII|          influxus vim commendaret, iuvenem amantemque sic perpulit,
13  III,       I|         edebantur eximium. Urebant iuvenem & Radirobanes aemulus &
14  III,    XIII| arbitrabantur. Non parcebat tantum iuvenem laudare Dunalbius. Omnes
15   IV,    XIII|         heredem reddidissent. Hunc iuvenem, quem prope se collocatum
16   IV,    XIII|            Commindorix ipso impetu iuvenem proteri posse. Itaque spernenti
17   IV,    XIII|             ocellulumque~ ~Naturae iuvenem! Ah pios nepotes!~ ~Ah dona
18   IV,     XIX|            Radirobani occurrit ita iuvenem vocari cuius amore capta
19    V,       I|               Hunc nostro egregium iuvenem dare munus Olympo~ ~Decretum
20    V,      II|          commendabat tantarum opum iuvenem, iam antea indolis virtute