bold = Main text
   Liber,  Caput     grey = Comment text

 1    I,      VI(15)|           egent in quam recumbant, tamdiu Regem incolumem volunt,
 2    I,     XIV    |          eadem poena erit, quae te tamdiu incolumem ausa praestare."
 3   II,     VII    |       forent? Sin forte Poliarchus tamdiu armilla abstinuisset, tum
 4  III,     III    |          consilium. Nam ab Sicilia tamdiu abesse hominis esse credebat
 5  III,      XI    |        taedio nauseasse. Quid enim tamdiu tecum haesit?" Hic Selenissa
 6  III,      XV    |            quam calamitosum fuerit tamdiu abfuisse. Quod nisi grave
 7  III,      XV    |           felicitatem. Sponde modo tamdiu te victuram. Ego strenue
 8  III,    XVII    |          multum est quod inter vos tamdiu versatus, mores & speciem
 9  III,   XVIII    |        gratularentur Argenidi quod tamdiu habuisset domesticum numen,
10  III,    XXII    |     irascitur.~ ~5. "Ne quaere cur tamdiu iudicibus placeat & patronis
11   IV,      II    | familiaritatem innotuisse. Et quod tamdiu eam amicitiam occultam habuisset,
12   IV,     III    |         infelicissima mulier! Ergo tamdiu vixi ne innocens morerer?
13   IV,      IV    |     extincta Selenissa & Theocrine tamdiu latens occupabant anxiam
14   IV,      XI    |   Nuntiabis me ad illam adventare. Tamdiu expetitum hodie securissima
15   IV,     XII    |     pervertet. Ignosce igitur quod tamdiu silentio meo factum est
16    V,      II    |        agitabat cur matri placeret tamdiu se torqueri, quam quibus
17    V,      IV    |         quam improbe concipit, non tamdiu abesset aut ubique secretus
18    V,    XIII    |       suspirio exclamat: "Ubi vero tamdiu latuisti, Optime Regum?
19    V,     XIX    |   Archombrotum respexit. "Quem cur tamdiu ignorarim, cur nunc demum
Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA2) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2009. Content in this page is licensed under a Creative Commons License