Liber,  Caput

 1    I,      IV|          ut si quid in Regem remve publicam Siculorum offendi, si ope,
 2    I,    VIII|            vacabat, lento gradu in publicam viam divertit. Sed deceptus
 3    I,    XVII|            se vero nec foedera nec publicam fidem expectaturum fuisse,
 4    I,   XVIII|             ambitu accensa nisi ad publicam perniciem emineant? Sub
 5    I,   XVIII|       Utribi faciliora expectes ad publicam sanitatem remedia? Nimirum &
 6    I,   XVIII|   deteriora semper labuntur, donec publicam salutem suo casu obruerint."~ ~
 7   II,      IV|    convivio hilariores monebat, ne publicam libertatem sinerent prodi:
 8   II,       V|    facinore calamitas, simulque in publicam pacem serpit, & aegrae Siciliae
 9   II,       V| sollicitandos. Sin in Regem remque publicam seditiosis consiliis sponte
10  III,      IV|          gratis ineunt consilia in publicam pacem. Ceterum quaecunque
11  III,     XIV|          vel inconsultis amicitiis publicam invidiam concitant? Laboramus
12   IV,     XVI|         Quod, inquit, rem Sardorum publicam Mauri violant nec moniti
13   IV,   XVIII|            Quis igitur diuturnam & publicam pacem speret, si quae Rex
14   IV,   XVIII|      exsuxerant. Quamquam porro ad publicam pacem est ne civium in se
15   IV,   XVIII|     comparaverunt. Adeo saepius in publicam peccat pacem vulgi sagina, &
16   IV,     XXI|            devovebis,44 ut salutem publicam sustineam procuremque. Postquam
17    V,       I|        privati sui fati rem omnium publicam fecerunt. Cedentibus Sardis
18    V,       I|       iuberetque Hyanisbe differri publicam laetitiam, donec illam sua
19    V,     XIV|         Hyanisbe, multique tanquam publicam causam agenti vultu & oculis