Liber,  Caput

 1    I,      IV|        qui referrent certiora se protinus legaturam dicebat. Subsistere
 2    I,     VII|     perfunctus officio Gelanorus protinus rediret ad specum: nam nec
 3    I,    VIII|         obiter ferens de patrono protinus quaerit. Sed ille esse arcana
 4    I,   XVIII|        illic erat Dunalbius sibi protinus (ut credebat) assensurus,
 5   II,     VII|   mandato satis functus, ab illo protinus abi. Sin quid velis ignarus
 6   II,    VIII|   intrasset Epeircten, Meleandro protinus salutato ea vespera ad cenam
 7   II,      XI|       diis nostris iungende. Duc protinus, inquit, ad navem. Ipsa
 8   II,     XIV| recruduisset seditio. Referebant protinus illi perplexa omnia esse:
 9   II,      XV|    tractant, dum nexus evolvunt, protinus notant in bysso, ad quem
10   II,    XVII|      tuam cur eadem scientia non protinus auges? Cur praevisis rerum
11   II,     XIX|      colloquium petiisset, illum protinus Meleander iam intepescente
12   IV,       X|        licet sint tela Iovi, nec protinus omne~ ~Ad scelus armato
13   IV,     XVI|          advenisse arbitraretur. Protinus ex purpuratis missi qui
14   IV,     XIX|      ferociter concussa dedit se protinus in undas soloque eminens
15    V,       I|       venis cessantibus addit.~ ~Protinus exhausto redeunt in pectore
16    V,     VII|  utcunque lectica viam exordiar. Protinus Phorbantem vocate; hunc
17    V,       X|     monendi fingentium pietatem. Protinus ergo iubet Tribunis militum
18    V,    XIII|    temeritate reciprocante, tota protinus castra, mox & urbem eo rumore
19    V,    XIII|       Pergisne ad illum, Rex? An protinus tibi hunc sisto?" Nihil