Liber,  Caput

 1    I,      IV|   inclytus fuisset. De crimine neminem eorum satis scire. A rege
 2    I,      VI|      Poliarchus erat externus, neminem fuisse Siculorum propiori
 3    I,     XIV|      obsequium Regis actos. An neminem inter illos novisse Poliarchum?
 4    I,      XX|       principes circumstabunt, neminem putas sensurum hanc fraudem?
 5   II,      IV| virginibus delectus haberetur, neminem ante Argenidem ad regnum
 6   II,      IX|   mixturam fatorum mirabilem!) neminem prius quam Gelanorum aspiciunt
 7   II,     XVI|    maneat, quae optimos cives, neminem reor ambigere. Cum principum
 8  III,      VI|   retulerunt, ea felicitate ut neminem videas cui carius non sit
 9  III,      VI|      maiestate subigendos, vel neminem in officio futurum, intellegas.~ ~
10  III,      IX|       te pietatis fuissent, ad neminem autem cui tua calamitas
11  III,     XXV|      quamquam aegrum, abiisse; neminem Sardorum conspici sine armis.
12   IV,      VI|      legationem hanc crederet. Neminem habebat cuius consilio uteretur,
13   IV,      VI|       inquit, me ipso, Domina, neminem novi. Quid tam cito das
14   IV,      XI|        omnes vinci, quia prius neminem ulla arte quam humanitate &
15   IV,   XIIII|     exegit: "Astioristem, ait, neminem novi. Forte de alio nomine,
16   IV,    XVII|        diligenter fidem serva. Neminem enim meorum scire hoc volo.
17    V,     III|   securo futuram libertatem, & neminem resciturum seria an quotidiana
18    V,       X|     morbus. Ego, quod creditis neminem deorum posse efficere, utrique
19    V,      XV|   Excusavit silentium Gobryas: neminem quippe ipso Meleandro melius