Liber,  Caput

 1    I,     XII|     Insula, placuitque in rustico habitu eum esse. Arsidas ex Brutiis
 2    I,     XII|     latebris Poliarchum in ignoto habitu esse, ut si qua illic fortuna
 3    I,    XVII|         vehemens vel ex crescenti habitu est & in dies gravius premente,
 4    I,   XVIII|          felicitatem qui firmiori habitu absunt a morbis. Ita se
 5   II,       X|     curant. Quicquid spei privato habitu in Sicilia exorsus sum,
 6   II,      XI| significat externum iuvenem esse, habitu vultuque egregium, qui captivos
 7   II,    XVII|      parentum indole, valetudine, habitu una illa vis quae e caelo
 8  III,      IX|        tanta supplex, & quae oris habitu pretioque tot gemmarum ambigere
 9  III,    XVII|          proxime observabant. Quo habitu quisque erant procurrunt
10   IV,     VII|        praeterea in peregrino hoc habitu Fortuna supplices agnoscat.
11   IV,      IX|      ligat amplexibus. Nec in uno habitu durans nunc illum paulisper
12   IV,      XI|     excusabat hilaritas. In22 hoc habitu cum Reginam salutassem,
13   IV,    XIII|      provocari. Is ut in venatico habitu erat, praecipitatione &
14   IV,      XV|          fiducia. Quando in regio habitu erat, tot opibus, tanto
15   IV,    XVII|    cognoscimus. Nuper sub privato habitu cum hic esses, suspeximus
16    V,       I|          eo adhuc quo pugnaverant habitu latus utriusque stipantibus.
17    V,     III|         instar esse, quae pro suo habitu occultam salutis aut morbi
18    V,      XV|          hostis, ille privato sub habitu sibi olim carissimus, sed &
19    V,    XVII|       multi, & qui eum in privato habitu vidisse meminerant, se ipsos