Liber,  Caput

 1    I,      VI|     desaevit in illos qui Regibus fuêre carissimi." "Ita est," retulit
 2   II,       X|           accederent. Tandem remi fuêre pro ponte quibus porrectis
 3   II,     XII|  redissetque in thalamum, praesto fuêre qui opulentioribus ferculis
 4   II,     XIX|          extra tormentorum iactum fuêre navigia, subito clamore
 5   II,     XIX|      Radirobanis patre discrimina fuêre; foedera inde & imago hospitii,
 6   II,    XXII| Radirobanes. Adhibitique convivio fuêre praecipui utrimque amicorum.
 7  III,     XII|            Postquam autem secreti fuêre, rigentemque Poliarchum
 8  III,    XIII|         Cenantibus varii sermones fuêre, sed plerumque vulgares &
 9  III,     XIV|   Radirobani loqui. Ea Selenissae fuêre laetissima credenti Argenidem
10   IV,    XIII|        vulgi mentes magno momento fuêre optimates, qui cum Rege &
11   IV,      XV|          terram igitur duces ipsi fuêre qui de regione indicaverant,
12   IV,      XX|           vires expertis lentiora fuêre consilia, uno Poliarcho
13    V,      IX|    stragem concitat. Qui hi motus fuêre? Qui oculi quibus aspexisti
14    V,     XVI|    Poliarchi ad Meleandrum nuntii fuêre fidem aegre fecerunt tot
15    V,    XVII|    explicuit. Sex armatorum milia fuêre. Mauros quoque ad duo milia
16    V,    XVII|          divisa aliquandiu studia fuêre, moxque votis meliori praesagio
17    V,     XIX|       vota singulorum, qui sensus fuêre? Castissimae Argenidi aderat
18    V,     XIX|     Regibus ad eam cenam ministri fuêre. Et omnibus quidem praecipuus
19    V,     XIX|           4e. Sed paene tristiora fuêre apud nos pace quam bello