Liber,  Caput

 1    I,      II|         insidiae in se filiamque exitum non haberent, quippe grassatores
 2    I,      IX|   civilibus motibus secundum ius exitum dabunt." De Poliarcho loqui
 3    I,      IX|    audacius: nolle se tam foedum exitum spectare; nisi vivere promitteret,
 4    I,       X|     complere, lamentari indignum exitum sociorum, ita meam fidem
 5    I,      XI|          servulos fictum patroni exitum caute deflevit. Matrona
 6    I,     XII|          fleat incolumem. Si dii exitum praestiterunt, in Italico
 7   II,      VI|      tantopere mihi nunc placeo, exitum ipsa portenderit! Hei mihi!
 8   II,      XV|    hostes ad peiora servati hunc exitum sibi invideant. Inter haec
 9  III,      IV|       ipsis & exemplum faciunt & exitum ornant, si irasci in Regem
10  III,      IX|     quidem expectabam ut viam ad exitum mearum curarum expedires;
11   IV,     III|         primis virtutibus dignum exitum quaerens medium scelus excuso?
12   IV,     III|       plenissimas voces furiosum exitum habituras, expectabatque
13   IV,    VIII| ostenditque paulo infra cervicis exitum tanquam spicae figuram ardenti
14   IV,       X|        quam Gobryas credebat rei exitum felicem optaverat. Cum vero
15   IV,     XIX|          ferventes rabie, & quia exitum per tot cuneos non videbant,
16   IV,     XXI|          victurum hunc saltem ad exitum belli, nam & tellurem &
17    V,     VII|      hominibus promittebant, nec exitum quod quaerebat habebant
18    V,       X|          tantae litis fortunam & exitum. Magnifice intumuerat audebatque
19    V,       X|   litteris sine armis & sanguine exitum inveniret contentio. Sin