Liber,  Caput

 1    I,       V|     periculo turbatus censebat debere Poliarchum genus suum &
 2    I,     XII|     delaturam se promisit. Nam debere in iis latebris Poliarchum
 3    I,     XIV|  seriae quaestionem amitti non debere cum supercilio dixit: toti
 4    I,      XV|     rusticorum fraudi esse non debere.~ ~4. Dum inter hos sermones
 5    I,   XVIII|        imperii carissimum esse debere sub quo est genitus. Verum
 6    I,   XVIII|    hanc numinibus magnitudinem debere neque sibi sed diis regnare?
 7    I,      XX|         multum enim se telluri debere, quae principem venerata
 8   II,     III|  muneribus ad Poliarchum mitti debere, eumque orari ut primum
 9   II,      VI|  Argenidis in me benevolentiam debere Poliarcho nec mihi Poliarchum
10   II,    XVII|        multum sibi censebit te debere si felicia fata exorabili
11   II,   XVIII|       non per iniuriam dimitti debere: facile esse ut laesus perniciosa
12  III,       V|    scilicet virgini curam esse debere nec filiaefamilias potestatem;
13  III,       V| consilia? Denique sibi quemque debere consulere. "Nam quid de
14  III,   XVIII|      ad iudicium ire posse nec debere inauditum damnari; non denique
15   IV,     III|      imperet; armis se exsequi debere iniurias; nisi & suas vires
16   IV,      IV|     superfluent aegre esse non debere si veluti in contubernium
17    V,       I|     quietam quidem mortem esse debere, nisi forte & dii, quos
18    V,      IX|      adhuc aliquid amplius nos debere, quod & ipse & praeter me
19    V,      IX|        se patriam atque matrem debere. Erubescebat ad pietatis &