Liber,  Caput

 1    I,      II|         hinc in Gelois pugnavimus campis. Acris acies fuit, non his
 2    I,      II|        delata, neque domi quam in campis periculosiores insidiae.
 3    I,    VIII|           esset in proximis vallo campis spatiabatur. Medius proceribus
 4    I,     XII|          Libycis haerent vestigia campis.~ ~Ergo per immensos humeros,
 5   II,    VIII|             Ire animam, & sparsum campis spirare cadaver.~ ~Et tua
 6   II,      XI|       spumiferos iunctis in retia campis~ ~Impellemus apros, & cum
 7   II,      XI|      vulnere parvo~ ~Terra necet, campis tumidus se tollet Orion.~ ~
 8   II,     XVI|    denique castra in squalentibus campis fulgentia. Nec populus primo
 9   II,     XIX| triumphantes copias effudit totis campis, terribili specie, militumque
10   II,      XX|          nullos quidem armatos in campis apparere; ceterum paene
11  III,       I|      invectus est. Iam enim totis campis non certamen sed strages
12  III,     III|     numine mixto~ ~Indulgent late campis. Hic flore comanti,~ ~Hic
13  III,      XI|         Enneis simplex Proserpina campis.~ ~Nec diros haec silva
14  III,   XVIII|          in arce, nec in proximis campis extare. Si quid duri contigisset,
15  III,     XXV|       Eurymede accitae sparsim in campis erant, cum Argenis ex praescripto
16   IV,      IX|    veniret cum puero, & Regina in campis spatiata umbram, quae in
17   IV,   XVIII|        armatus Eöi.~ ~Aera sonent campis, omnique a fronte corymbus38~ ~
18   IV,      XX|         tot faces immensis circum campis accenderet. Namque Sardorum
19    V,       I|      superis vidisti haec proelia campis,~ ~Quo Regis stant fata