Liber,  Caput

 1    I,      IV|            quo facinore damnaretur. Vox omnium fuit Poliarchum eum
 2    I,      IX|             quidem allapsa ancillae vox ingenti tumultu animum omniaque
 3    I,       X|        supplicia frustra constitui. Vox illorum omnium fuit fugam
 4    I,      XX|             vultu, ita respondit ut vox ad Regem perveniret: "Humaniorem
 5    I,      XX|  consulebantur, sed maxime eminebat vox Fetialem vocantium. Nam
 6   II,       X|          Sed in una omnium laetitia vox dissona erat. Qui enim solis
 7  III,       I| Praecipitatio & quod intra cassidem vox inclusa suum genium non
 8  III,    XVIX|           in Lycogenem contumeliosa vox excidit. Palladem autem
 9   IV,       I|      assuetam? Quid? Te inexpectata vox ferit & in pudendae rei
10   IV,      IX|          aptissimum, unde loquentis vox non excipi posset. Tum omnibus
11   IV,    XVII|           praebebatur. Maurorum una vox erat gentem externam nullo
12   IV,    XVII|   provocavit."~ ~7. Adeo haec laeta vox Hyanisbae & proceribus fuit,
13   IV,    XXII|        Lixam ad receptum patere. Ea vox non paucos initio perculit;
14   IV,    XXII| proeliantium cadentumque48 tumultum vox saepe repetita aliisque
15    V,       I|        paene pereuntem comitabatur. Vox quidem debilior erat nec
16    V,     VII|          violentis odoribus reddita vox est, qua ut primum uti licuit: "
17    V,     XIV|              paulumque cunctatus ne vox suspiriis enervis abiret
18    V,      XX|         Stat cunctis mens una deis, vox omnibus una~ ~Iungite concordes