Liber,  Caput

 1    I,       V|    sententiae incertus & astra quaecunque tunc micabat in opem & mentem
 2    I,     XIX|    apud se vanam fore; vitam & quaecunque per eam homines habent semper
 3    I,      XX|      redibant in mentem; etiam quaecunque exigua esse crediderat,
 4   II,      XI|      spuma, sed color. Arbores quaecunque fluviis gaudent ab utraque
 5   II,      XI|      magis incola Pindi.~ ~Tum quaecunque suos Nympharum exegerit
 6   II,    XVII|     quae ipsa praescripsêre, & quaecunque vetuerint, nulla nostra
 7  III,      IV|        publicam pacem. Ceterum quaecunque illos occasio tollat in
 8  III,       V| auspicium in me sume. Tua sint quaecunque possideo. Filiam tuam mihi
 9  III,       V|     quid ex stirpe restaret; & quaecunque mulierculae gratissima erant.
10  III,    VIII|       5. "Perlectis codicillis quaecunque virgini mandata a parente
11  III,      IX|     non indiligenter observans quaecunque monebatur. Nihil tamen vehementius
12  III,      XI| solesque habitura serenos,~ ~O quaecunque tuos diffuso vertice ramos~ ~
13  III,      XX|        pulcherrimae censentur, quaecunque regnum stabiliunt. Si plures
14   IV,     III|    voluisse Lycogenem tolli ut quaecunque ille cogitaverat, ipse efficeret.
15   IV,     VII| datisque mox sortibus Fortunam quaecunque Arsidas postulavisset cuncta
16   IV,    VIII|        senectutem Meleandri, & quaecunque absque Poliarchi mentione
17   IV,      XV|  videri; id se terram opinari. Quaecunque illa esset eo tendere Gobryas
18    V,       X|   exituram malignitatem sortis quaecunque vos in dissidia caecavit."