Liber,  Caput

 1  ded         |       tamen plus iusto indulgens, passus es belli malis pacem esse
 2    I,       X|         fati,~ ~Quem non mortalem passus es esse virum.~ ~Nam deus
 3   II,      IX|           in navi vectorem recipi passus iam tenebat medium freti,
 4   II,      IX|           ire -- aut cur solum -- passus esset tam enixe commendatum?
 5   II,     XIV|      diversorium secessisset, vix passus cenae moram tabellas petiit
 6  III,       I|     turbam & ictus anhelabat, non passus attolli iacentem brevi pugione
 7  III,       I| concutiens, de clade dubitare non passus est. Sat deinde quassatum
 8  III,     XXV|      Eurymedes eum omnia proloqui passus gaudere se retulit, quod
 9  III,     XXV|           passurum ut mille totos passus (tot enim ad Epeircten aberant)
10  III,     XXV|           iurgio adortus est, non passus suam artem contemni: ecquod
11   IV,       I|          volui, & quam diutissime passus sum ut Argenidem amares.~ ~
12   IV,       V|     geminasti beneficia tua, Rex, passus ab eo te coli cuius genus
13   IV,   XVIII|    invidiosa narratio. Itaque non passus plura dicere Hyanisbem ita
14    V,    VIII|          amplexu occupans non est passus venerabundum procumbere.
15    V,      XV|          perduxeris, non hactenus passus eius gratia te melius haberi."
16    V,     XVI|           non sine periculo abire passus esset, illum amare verebatur.
17    V,    XVII|     perplexe querebatur quod olim passus esset tantae Galliae Rex
18    V,   XVIII|   Radirobanis fuit (quod deinde & passus es Archombroti esse) hanc