Liber,  Caput

 1    I,      VI|          quantum in lumine facis licebat, humum intuebatur ne temere
 2    I,     VII|      atque Timocleae iam non diu licebat cum Poliarcho esse. Servuli
 3    I,      IX| Argenidis haerens (& alumnae hoc licebat) redeuntem in claustra ianuam
 4    I,       X|       quantum per sollicitudinem licebat, somno datum. Sed Argenidem
 5    I,      XV|   ancillas detulerunt, & una cui licebat reserato Argenidis thalamo
 6    I,     XVI|      tantos luctus prosequi tunc licebat. Nunc cum vivere possit &
 7    I,      XX|    occupavisset. Poliarchus quam licebat proxime resedit ab ara.
 8    I,      XX|         conditam (nec tam subito licebat), sed tamen ab humana consuetudine
 9   II,      IX| gemmasque mirari per dolorem non licebat. Eaque vespera luctibus
10  III,      IX|    Postridie vero quam per sacra licebat, Praxetam Delphos versus
11  III,     XII|        angusta via divertere non licebat, & illi priores salutaverant.
12  III,    XVII|   voluissetis amavi & quo minime licebat sub muliebris sexus favore
13  III,    XVIX|   praeterea studiisque & quoties licebat experimento fortitudinis
14   IV,      II|        deliberare aut tacere non licebat. Itaque provoluta ad genua
15    V,     VII|      Laetus&emdash;qua esse tunc licebat&emdash;Poliarchus de Gobrya
16    V,       X|          adeo eius venia pugnare licebat ut nec iure ei posset irasci
17    V,     XII|           quam solam iis vatibus licebat auro sericoque excolere.
18    V,      XV|        magis causa quam quia non licebat. Ceterum indutiis rite servandis