Liber,  Caput

 1    I,       I|  conscium esse, istius matronae lacrimas accusassem, quae coëgit
 2    I,      IX|    liberior in luctum Argenis & lacrimas solvit & direptum manu cultum
 3    I,      XX|     maior moles quam ut iret in lacrimas.~ ~6. Neque tunc minus aegritudinis
 4  III,      II|           2. Haec & talia inter lacrimas expendentem, quae paulisper
 5  III,      II|         inter suavissimi amoris lacrimas venientem amplexus est et: "
 6  III,      II|         appareret non conductas lacrimas esse. Sive propinquos deflebant
 7  III,     III|      mittere?"~ ~7. Sub haec in lacrimas lapsa audiebat Selenissam
 8  III,    VIII|    matrem. Et illo inter fictas lacrimas iurante, pater meus extinctus
 9  III,    VIII|       turbulento: " ' "Differte lacrimas, inquit, & dum licet aliquod
10  III,    VIII|         esse solerter assimula. Lacrimas satis dabunt filii tui interitus
11  III,    XVIX|         Ad haec Meleandri verba lacrimas, plausus, vota, popularis
12   IV,    VIII| Sicambre vagientem, questusve & lacrimas dato lacte composuit.~ ~
13   IV,      IX|         pietatis spectaculo non lacrimas dedit.~ ~8. "Sed intererat
14   IV,    XIII|        vocabant, alii mittebant lacrimas aut sublatis in altum manibus
15    V,       I|   acceperunt. Amentes gaudio hi lacrimas mittebant, hi proximos amplectebantur.
16    V,       X|         arbitris vacavit Regina lacrimas praemittens: "Dii sunt testes,
17    V,     XVI|    militia, non aetas aut sexus lacrimas cohiberet. Coeperat quoque
18    V,   XVIII|         iunxit. Miscuêre deinde lacrimas, quas gaudio esse expressas