Liber,  Caput

 1   IV,      IX|       compellavit: " 'Non meruisti, Gobrya, ut tuam fidem muliebri
 2   IV,      IX|       Galliarum salus stat. Scisne, Gobrya, quid te iam velim? Nihilne
 3   IV,      IX|           Servemus diis volentibus, Gobrya, hoc senectuti nostrae praesidium,
 4   IV,       X|             inquit, nos perditos, ô Gobrya, voluêre. Astioristes nocturnis
 5   IV,       X|           es?' "~ ~2. Haec narrante Gobrya penitus Arsidas, tanquam
 6   IV,       X|             Druidis fuit, dubitante Gobrya utrum plus Arsidas scire
 7   IV,      XI|            Regina: " 'Quinam autem, Gobrya, hi gaudii montes? Aut verius
 8   IV,      XI| compellantem: " ' "Vade ad Reginam, Gobrya. Nuntiabis me ad illam adventare.
 9   IV,    XIII|      Astioristem vestrum inspicere, Gobrya, qualis, hoste confecto,
10   IV,    XIII|            praetulit manu. Iuvat, ô Gobrya, in tam dulci cogitatione
11   IV,   XIIII|             magnopere dolebat, quod Gobrya solerter reticente in Siciliam
12   IV,      XV|         infelicium&emdash;paene cum Gobrya iurganti, quod se in cursu
13    V,      II|            criminis instar esset, ô Gobrya, si aut tu Regis tui consilia
14    V,      II|          silentio dissimulare? Age, Gobrya, nonne in Siciliam navigat
15    V,       V|            commoditatem colloquii a Gobrya subornatum & maiora quam
16    V,     VII|        licebat&emdash;Poliarchus de Gobrya audivit & quid illo factum
17    V,      XV|           est, ait, quod resciebas, Gobrya, ideoque cum classe illum
18    V,     XVI|            XVI~ ~1. Nihil amplius a Gobrya Meleander elicuit, eoque