Liber,  Caput

 1    I,    XIII|             ars alia suo aut saeculi genio valet, statim emantur, etiam
 2    I,     XIV|     provincias obivit. Ne quaere quo genio: par illi ubique aequitatis &
 3   II,       V| Hyperephaniis ex suae superstitionis genio nomen hoc fecimus.7 Eorum
 4   II,      XV|         stuperent, Cleobulus altiori genio omnia agitans: "Videamus
 5  III,      VI|               Cumque illi de saeculi genio quererentur, qui populi
 6  III,      VI|             ambitum, inquieto utique genio strictum semper ad audacis
 7  III,      IX|          etiam linguae divertentis a genio Graeciae augebat dicentis
 8  III,     XII|          mature nuntiarentur, illius genio & felicitate posse rescindi.
 9  III,    XVIX|           periclitanti. Ipsam, ipsam genio manuque divinam abstulisse
10  III,    XVIX|              inter praestantes viros genio ei conciliatus est. Mox
11  III,    XVIX|            esse opulentum constaret. Genio praeterea studiisque & quoties
12   IV,    VIII|             de Siciliae rebus & soli genio Arsidam percunctatur. Ille
13   IV,      XI|              Nam neque vultu isto ac genio inter te & ullam deorum
14   IV,   XVIII|           amant, adeoque a principum genio id vitium dissentiat ut
15    V,     III|            haec curabat Meleander ut genio Regis aut populi quem adiri
16    V,      IX|              vestigiis & alacritatis genio citatis medium iter confecit.
17    V,    XVII|             dedit; qua tacta, veluti genio terrae graviores affectus
18    V,     XIX|            quamquam illius virtute & genio tuo laeta, qui fecerat ut