Liber,  Caput

 1  ded         |           Nec pollues sanctitatem famae tuae, quae Te virum & Regem
 2  ded         |         quo omnia ad aeternitatem famae conspirant nobilissimo regno &
 3    I,      II|          indiciis quam iniquitate famae rem omnem deprehendas. Nam
 4    I,      IX|    tracturam. An praeterea avidae famae & sponte iniquae persuaderi
 5    I,     XII|           dicebatur? Tristissimae famae errore ad saeva & ultima
 6    I,   XVIII|     auctoritas pro veris tradidit famae. Ceterum omnia animantia
 7    I,   XVIII|     unquam ex merito vel publicae famae iudicio probis viris aut
 8   II,      VI|        tori.~ ~At te seu veri seu famae gloria tangit,~ ~O quisquis
 9   II,     XIV|           speciem ac meritum suae famae. Forte pudebit eas partes
10   II,    XVII| incurrerit? Sed nec tantum tribuo famae ut quod de vaticiniis vestris
11  III,      VI|         iura, gloriae, principis, famae, sincera communio, quamvis
12   IV,       V|      nihil spatii concedendum est famae neque fortunae nimis. Ex
13   IV,       V|           tempus sibi potius quam famae postularet, tamen ne per
14   IV,       V|          praedator, quoad potuit, famae meae; & ex iracundia tua
15    V,       I|      meritae nusquam mens conscia famae,~ ~Nec fidi comites, vilisque
16    V,      XI|   divinius, & sacerdotes inclytae famae pro praesentibus paene numinibus
17    V,     XIV|         qui sagacius fecerit adeo famae plus comparat, ut vel ex
18    V,     XIX|   praesens agnosceret essetne par famae Argenis & eo bello digna