Liber,  Caput

 1    I,     III| discurrentium hominum fremitus tota domo percrebuit. Neque mora,
 2    I,     III|             solvere, & quisquis sua domo communicaverit reum, hunc
 3    I,     XIV|         oppido, eo die in Timocleae domo versata, cum vidisset ignotum
 4    I,   XVIII|            mortalium curis, sed pro domo, pro familia, pro posteris
 5   II,      XI|             colendarum humanitas. A domo in illum porticus ducebat
 6   II,    XIII|          Aldina saltem in Argenidis domo vixerat, rite coniecit id
 7   II,    XVII|        Accidit ut in opulenti civis domo intercideret furto paropsis
 8  III,      IX|                Quam bene secreta ea domo tegerer, inquit, si in ea
 9  III,      IX|             quaerendus Rex in vasta domo erit? Aut si ultimus terror
10  III,      XI|          urbe & latere in Nicopompi domo, conveneratque inter eos
11  III,    XVII|    refellisset in inermi & muliebri domo; plurimi accensis facibus
12  III,    XVII|          cubiculo suo elapsum, tota domo distribui exploratores iussit
13    V,      VI|       pietate & metu occupatis sese domo proripuit.~ ~
14    V,       X|          miseram relinquis, eiiciam domo mecastor & filium. Cur,
15    V,       X|        genius, qui eos in Timocleae domo primum afflaverat, iam hostilibus
16    V,     XIV|             Aut quid dulce in vacua domo? Duos omnino genueram; tertium
17    V,     XIV|             egena ac veluti agresti domo effecerit, in qua desunt
18    V,     XIV|            gerimus, non nomine, non domo constat nostra disciplina.