Liber,  Caput

 1    I,      II|       animi signis remuneratus est deam. Nam & in nummis iussit
 2    I,      XI|           hospitis sanguine gravem deam placatis?"~ ~3. Ad haec
 3    I,      XX|   currumque volantem,~ ~Aversamque Deam. Proh dira audacia nobis!~ ~
 4    I,      XX|        Palladem exsulare, abeuntem deam minari, denique piaculum
 5   II,       I| neglegerent, quod rudibus litteris deam loqui in hunc modum faciebat.~ ~
 6  III,    VIII|        exciderint. Illa non multum deam morata nec speculum numini
 7  III,   XVIII|        vultus, & eodem numine, quo deam vetabar deprehendere, nunc
 8  III,   XVIII|         fingebat mortalem, ita nec deam in totum suppresserat. Sed
 9  III,   XVIII|        mirabar quod Rex tam facile deam fecisset. Sed non hactenus
10  III,    XVIX|      dicere posset; repetere tamen deam in mercedem auxilii, ut
11  III,    XVIX|          Quid autem, ô cives, erga deam pignus erit, nos praestiti
12  III,    XVIX|           erat habuisse in auxilio deam? Praeterea gnatam sacerdotio
13  III,    XVIX|       Pallas fuisset, hanc mimicam deam, hanc divinos honores usurpantem,
14   IV,      VI|    religionis est. Fingam votum ad deam. Carebit suspicione haec
15   IV,      VI|        meaque expectatione consule deam. Ceterum gemmam hanc accipias,
16   IV,     VII|     antistitem ostendit, priusquam deam ut mihi favens sit veneror,
17   IV,     VII|          incognitos. Ideo laevam11 deam, ideo caecam fingunt, &
18   IV,     VII|     commodius esse casuras quam si deam neglexisses? Si existimas,