Liber,  Caput

 1    I,       X|         me perveniunt. Hi tumultu cuncta complere, lamentari indignum
 2    I,     XIV|        illius cui loquebatur nutu cuncta penderent; se ei placeret
 3   II,       X|           per quem de praedonibus cuncta cognoverat, eximi vinculis
 4   II,     XII|             qui sectores fuissent cuncta solerter perdisceret. Illinc
 5   II,      XV|          Sed deorum auspicio bene cuncta cesserunt; impii suo scelere
 6  III,       I|        imperaret & recenti gaudio cuncta in Meleandri castris fervebant.
 7  III,    XIII|      errare Poliarchum, veriusque cuncta expediens Meleandri & Argenidis
 8  III,   XVIII|       modum. Ille tormentis impar cuncta de Lycogene confessus: viam
 9   IV,       V|       animi accuses, qua fas erit cuncta suppressis regionis parentumque
10   IV,     VII|  quaecunque Arsidas postulavisset cuncta annuere. Sibi deinde quae
11   IV,    VIII|        cum sumpsisset, qua licuit cuncta professus est: se Siculum
12   IV,    VIII|           tanquam ignara fabulae, cuncta anxie rogabat qui parentes
13   IV,    VIII| conscientiae & caritatis stimulis cuncta in eo mirabantur, impositoque
14    V,    VIII|         temptavit?" Ordine deinde cuncta recensuit: ut ipse apud
15    V,       X|        per me licet armis & odiis cuncta miscere."~ ~10. His auditis
16    V,     XIV|         insidiantur, ingensque in cuncta remedium est a nostra disciplina,
17    V,     XIX|           Saepiusque & per partes cuncta narrando ea ipsa digerebat
18    V,      XX|          haec munera, Princeps,~ ~Cuncta vide, mentisque bonis tamen