Liber,  Caput

 1    I,     XII|          rogare perseverant, ut ea uti velit. Timoclea quoque idoneas
 2    I,    XIII|          quia hoc deorum beneficio uti nescit respublica, privatis
 3    I,      XV|            si armis meis & manibus uti placebit, intelleges viliorem
 4    I,     XVI|      Poliarchus erat externus, eum uti externa veste solere. "Atqui,
 5    I,   XVIII|         prudentum sententiis Reges uti non soleant, & iste quem
 6   II,       X|          distulit Poliarchus armis uti & catenas sibi indere conantem
 7  III,     XII|            saltem medicum Bacchum (uti eum saepe vates Pythia appellat)
 8  III,     XII|      oravit quam ut hospito litore uti promitteret si quis in viciniam
 9  III,     XIV|       commendare Argenidi eorumque uti fide in iis quae instabant.
10  III,      XV|            esse, quorum tuta opera uti in arcanis liceret. Statuerunt
11   IV,      IX|        arcanis mea praecipue opera uti vellet. Sponte eram a Commindorige
12   IV,     XII|      essent, debeas commoda fraude uti. Interverte tuum hostem
13   IV,     XVI|      Radirobani visum sic exercitu uti, quem a Sicilia ferocem
14    V,     VII|     reddita vox est, qua ut primum uti licuit: "Si me, inquit,
15    V,       X| appellaverat, innocentiae testibus uti posse. Nam priusquam Archombrotus
16    V,    XIII|            amicis quondam meis hic uti. Nam & Crestora & Simplidam
17    V,      XX|               2. Hic Archombrotus, uti convenerat, pacem patris