Liber,  Caput

 1    I,    VIII|           memor, deiectos oculos in Timonidem vix attollens, Poliarchum
 2    I,    VIII|            gemitibus, quod iam apud Timonidem coepi, illius simulatam
 3   II,     VII|             semotis vocatum secreto Timonidem monet eam fidem exhibere
 4   II,     VII|             sua manu ita scriptas: "Timonidem quem vides, Arsida, ad te
 5   II,     VII|   cognoverat. Huic imperat abeuntem Timonidem concitato equo persequi;
 6   II,     VII|      tanquam dubius sciscitare. Ubi Timonidem dixerit, pete ignoscat errori;
 7   II,     VII|        perscribit Lycogeni, ne sive Timonidem capi insidiis sive quid
 8   II,     VII|       pestiferi doni latorem, illum Timonidem coges ut mortem induat quam
 9   II,     VII|   perveniret octiduo postquam eodem Timonidem adventasse constaret. Neque
10   II,      IX|          his motibus regia erat cum Timonidem aliae in itinere turbae
11   II,      IX|         audiebant cum lacrimis. Sed Timonidem altior cura subiit, ne ad
12   II,      IX|        vidit, & ad idem spectaculum Timonidem veste prehensum rapiens
13   II,      XV|             deinde ubi Poliarchum & Timonidem reliquisset negabat Gelanorus
14   II,      XV|   reliquisset negabat Gelanorus aut Timonidem aut armillam ad Poliarchum
15   IV,      II| displicuerat illa sententia. Iamque Timonidem illic legatum Rex dixerat,
16    V,     III|           ipsius valetudine iuberet Timonidem destinatis ad se litteris
17    V,       X|          Poliarchum credebat & vera Timonidem retulisse. Ceterum sic apud