Liber,  Caput

 1   IV,    VIII|          fortiori sexu prudentia. Timandra appellatur. Britomande patre
 2   IV,    VIII|      nomine ipse regnaret, multum Timandra indignante quae ad patrios
 3   IV,    VIII|        cupiditate ardens natum ex Timandra puerum (proh facinus!) nutricis
 4   IV,    VIII|       timeant.~ ~10. "Cum secundo Timandra ventrem ferret, miserae
 5   IV,    VIII|        admissae. Et dii faverunt. Timandra marem enixa est puellamque
 6   IV,    VIII|    cedentibus spicis percurrerat. Timandra suavissimo pignori postquam
 7   IV,      IX|      inter blanditias, quas gnato Timandra ingerebat, nulla verba adhibuit
 8   IV,     XII|   tutissime munimento Rex cum sua Timandra teneretur, quae ad eorum
 9   IV,     XII|         iam fortiorem esse.~ ~2. "Timandra his verbis laetissima: " '
10   IV,    XIII|   servatus filius sibi esset. Sed Timandra: " 'Minus occupatae laetitiae,
11   IV,    XIII|          progressus & resedit cum Timandra in suggestu sibique proximum
12   IV,    XIII|        solium ferebat accersiti a Timandra optimates conscenderant.
13   IV,   XIIII|   gratissimum pectus, gaudebatque Timandra Regis illius casibus palam
14   IV,   XIIII|         premi. In eo acquiescebat Timandra, sibique domi & foris videbatur
15   IV,   XIIII| appellamus. His se duobus liberis Timandra oblectabat, omnesque iam
16   IV,   XIIII|     discedentem. Sola denique nos Timandra a desperatione prohibuit,
17   IV,   XIIII|        capessenda negotia erant & Timandra vivere filium ac valere