Liber,  Caput

 1    I,       V|         motus, timuit ne pro tantae spei felicitate, in quam illic
 2    I,   XVIII|          Sub optimatibus vero, quid spei laboriosis illis hominibus,
 3    I,   XVIII|            baccas. Ex his longioris spei consiliis plerumque solida
 4   II,       X|           caelites curant. Quicquid spei privato habitu in Sicilia
 5   II,    XVII|             deorum imperium. Scribe spei timorisque improbas leges, &
 6   II,   XVIII| Archombrotum. Inquietatus miserrima spei incertae dulcedine, nunc
 7  III,     III|  ambitiosissimo haec amori tribui & spei nuptiarum. Cui cum non persuaderet
 8  III,     VII|          accepto munere anum tantae spei quae offerebatur moles afflixit.
 9   IV,    VIII|        rogavit. Huic misericordia & spei magnitudo satis alumnum
10   IV,       X|       tacite veneratus, ut adessent spei tantae: " 'Egregium mehercule
11   IV,      XI|         eram, & nocte inter maximae spei omniumque bonorum inquietas
12   IV,      XI|          filii Aneroësti, quos duos spei eximiae habebat. Ipsum (
13   IV,   XIIII|       novisti?"~ ~5. Iam magis suae spei Arsidas credens obtutuque
14    V,      IV|            hac tantilla iucunditate spei quam hauserat. Sed quid
15    V,     VII|         Siciliam navigare." Aliquid spei miserrimo amatori subiecerunt
16    V,    XIII|           recesserat.~ ~3. Hyanisbe spei favens quam ratam optabat,
17    V,      XV|            6. At Meleander quicquid spei aut consilii post expulsum