Liber,  Caput

 1    I,       V| imbueretur. Sed piger nec solutus siderum luce aër gravi humore imagines
 2    I,    VIII|   conantem diripuit &, quantum in siderum fulgore conieci, in proximum
 3   II,    XVII|    principes quaerere ex eiusmodi siderum fide.) Cum is ergo laudaret
 4   II,    XVII|  frustramur. Unam caeli vim, unos siderum cursus scrutari nostrae
 5   II,    XVII|          caelum, ut parvo momento siderum status mutetur. Si igitur
 6   II,    XVII|   retuleris, cum incertum sit quo siderum temperamento productus sit?
 7   II,    XVII|        mortalium si a praescripto siderum non possunt recedere? Curem
 8   II,    XVII|    cupiditates aut impias. Tum ex siderum vel cupiditatum contemplatione
 9   II,    XVII|        fortuitas huic necessitati siderum vel inepte vel impie dari.~ ~
10   II,    XVII|          sit connexio vel aversio siderum, quae infantibus semina
11   II,    XVII|      patientiam? Equidem ex eorum siderum conditione non minus quam
12   II,    XVII|        liberas aut fortuitas huic siderum potestati sine sacrilegio
13   II,    XVII|          caelo deleverit eorundem siderum cursus aliumque effecerit,
14   II,    XVII|        erratis cum ex inspectione siderum aut solem promittitis aut
15   II,    XVII|      nescitis, quae ut lubet haec siderum decreta atque imperia antiquet.~ ~
16   II,      XX|       fratribus illustrabat trium siderum auro. At nautae eo die non
17    V,     XIV|     orbita, tum lunae & ceterorum siderum ordo, totiusque naturae