Liber,  Caput

 1    I,   XVIII|   placebat argumentum: tum quod sceptro Meleandri imminens id posse
 2    I,      XX|         potes? ô regia virgo, ô sceptro destinata! Si te principem
 3   II,      XV|   versant incendia Dirae.~ ~Non sceptro iurata fides, non fama piumque~ ~
 4  III,      IV|        Ac quo maturius consulas sceptro, vide quam multum coalescat
 5  III,      VI|       arcium plurimi rectores a sceptro defecerint? Aut quis omnino
 6  III,      VI| erubescunt se alieno additicias sceptro esse nec domino tantum absenti
 7  III,      VI|         dicunt & propemodum tuo sceptro indignas, ne si quid acrius
 8  III,    XVIX|      populus virginem, proximam sceptro, videre assuesceret & mirari.
 9  III,    XVIX|       sordida sacra aut indigna sceptro erant, quibus manus admoliebatur.
10   IV,      IV|     regnum adiungat quod Siculo sceptro sit fortius atque splendidius,
11   IV,      VI|         quae vetabat potentiori sceptro Siculos Reges nuptiis coniungi.
12   IV,      XV|        ne Sicilia nempe Gallico sceptro diceretur accedere, sed
13   IV,     XVI| Hyanisbem intromissus eam, nisi sceptro decederet, nisi Mauritaniam
14   IV,      XX|       Cernis radios, assuetaque sceptro~ ~Bracchia, & igniferas
15   IV,    XXII|        subacta ipse Mauritaniae sceptro auctus traiiceret in Siciliam,
16    V,       I|    extincto superest reverentia sceptro,~ ~Et virtus hic sola valet?
17    V,      II| gratulatum quod Mauritaniam suo sceptro coniungeret, etiam laudibus