Liber,  Caput

 1    I,       I| autem simplici risu: "Ne hos putes, Poliarche, desperatione
 2    I,     XIV|       totam familiam templum putes, & non sine praesagio maiores
 3    I,   XVIII|     exaestuant.~ ~9. "At nec putes optimum quemque aut maxime
 4   II,       V| affectis animis quid Regibus putes liberi in eos imperii esse?
 5   II,      XV|      aut nescire aut credere putes quae de tuis in eum consiliis
 6   II,     XXI|  fides sit integra -- at num putes pro ignotis & externis sanguinem
 7  III,      IV|    nostrae tribuerant. Neque putes haec esse rudimenta flagrantium
 8  III,    XVII|     est, subiicit anus, & ne putes vulgare hoc esse secretum,
 9  III,    XXII|    ita locutus est.~ ~3. "Ne putes levia haec esse, Rex, quibus
10  III,    XXII|   molestiarum ratio, gravius putes sic vincere quam confestim
11   IV,      II|   Quod autem sacrilegium, ut putes ulla suspicione posse virtutem
12   IV,       V|      nunc expetam, quidni me putes id non mea magis causa quam
13   IV,    XVII|      tuis pervicaciter votis putes aversam, nihil abnuo quin
14   IV,   XVIII|  Quid autem ad naturam magis putes accedere quam ut quisque
15    V,       X|     tibi habui cave, Regina, putes his iurgiis esse libatum.
16    V,     XII| religione obsequimur ut hunc putes despexisse in animos nostros,
17    V,     XIV|  peior neglegentia caecavit. Putes autem sanctum hoc numen