Liber,  Caput

 1    I,   XVIII|    Cum deinde in infantem, in puerum, in imbecillis animi hominem
 2  III,     XII|     habebat in conspectu, cum puerum videt maculis35 oneratum
 3   IV,    VIII|      ardens natum ex Timandra puerum (proh facinus!) nutricis
 4   IV,    VIII|    consilium15 allegant, quae puerum alere posset. Sicambre appellatur.
 5   IV,      IX|     impetum premens tandem in puerum invadit, & paene ad utriusque
 6   IV,      IX|         Sed intererat nescire puerum quantus esset. Nam nec silentii
 7   IV,       X|     consultone incidissent in puerum; qua celeritate, qua manu
 8   IV,       X|      perierit. Sic posteaquam puerum servavisti, postquam perduxisti
 9   IV,       X| inquit, cenas, reducam deinde puerum matrique sistam incolumem."
10   IV,      XI|     tempus est, honestissimae puerum frontis his me verbis compellantem: " ' "
11   IV,      XI|    per ingratissimam vigiliam puerum amisi. Divinum fuisse praesagium,
12   IV,      XI| Referes postea qua ratione in puerum incideris. Nunc illum accipe &
13   IV,      XI|      haec verba, mihi publice puerum tradit, quem Scordanem appellabamus.
14   IV,      XI|           Si quis suavissimum puerum sibique inter filios numeratum
15   IV,      XI|      erat. Tamen mora & (quis puerum crederet?) argumentis demulsimus.~ ~
16   IV,      XX|    nam Regina deligi ingenuum puerum iussit, qui Saturno immolaretur.
17   IV,      XX|  Proinde aut hunc ex vinculis puerum aut me ex finibus tuis mitte."~ ~