Liber,  Caput

 1   II,      VI|          licet dives, placata hoc munere Iuno,~ ~Poneret offensi
 2   II,     VII|           ne Poliarchi gratia hoc munere repeteretur. Is autem ad
 3   II,    VIII|       Redde duces, tantoque exora munere pacem.~ ~
 4  III,       I|         est. Vincent, sed non heu munere nostro,~ ~Quos vicisse velim.
 5  III,       V|         crudele suffragium; illam munere victam & coniugis fata prodentem.
 6  III,       V|             9. Selenissa, ubi cum munere Demadem vidit, tam pretioso
 7  III,     VII|        Argenidem adornare. Iamque munere dato familiarior avide quaerebat
 8  III,     VII|           3. Labantem iam accepto munere anum tantae spei quae offerebatur
 9  III,    VIII|         numini tenuit nec ornavit munere aram, sed astitit meo lateri &
10  III,      XI| accidisset. Hoc ipsum pro numinum munere habendum, quod non de more
11  III,   XVIII|       numine meam fidem. Caelesti munere factum est quod ex telis
12  III,    XXII|       Quasi vero qui advocationis munere funguntur, ita peccare nisi
13   IV,    VIII|        doloribus matres emunt pro munere ducebat eripi sibi; & saepe
14   IV,      XI|      expromerem. Milites ergo cum munere suo in vestibulo regio constituo,
15   IV,      XI|          admitti. At vero ubi cum munere fuerunt in conspectu, suavissime
16    V,       V|        causa supplicaturum, & hoc munere sibi suffragium meum parare
17    V,    XIII|        excepit, pro maximo deorum munere ducens si tot nominibus