Liber,  Caput

 1   II,       V|   corrigi possunt. Auxit hunc morbum factionum atrocitas, & quidem
 2   II,    VIII|  ferentes: illi enim sonticum morbum esse nec aëris patientem.
 3   II,    VIII|    patientem. Rex haud dubius morbum fingi; tamen eadem qua petebatur
 4  III,      IV|   concussit. & facilius argui morbum posse respondit quam expelli
 5  III,     VII|  sanari. Et tu unicus ad hunc morbum Aesculapius, ô Rex. Vide
 6  III,     XII| viribus per ieiunia subductis morbum iubebat domitari, eorumque
 7  III,     XII|    cum iterum hac se lucta in morbum comparavisset, iuventus
 8  III,    XVIX|      nec audire, donec ego in morbum despiciens familiariter
 9  III,    XVIX|      sanitatis vix spes erat) morbum suum periculosa modestia
10  III,     XXV|       nostros fuerimus, acrem morbum subito fingat. Excusabilis
11  III,     XXV|      dixit: gravem & sonticum morbum esse; properarent deferre
12   IV,       I| metuere, cum modo tua Argenis morbum finxit, teque ipse ex tentorio
13   IV,      IV|       in utrumque hunc Reip.4 morbum salubrius aut efficacius
14    V,     VII|     patientius, donec ire per morbum licebit." Laudavit Iuba
15    V,    VIII|    turbavit. Supprimere tamen morbum tentabat valentibus verbis,
16    V,       X|     Sola sum cui ad utriusque morbum medela sufficiat. Quid in
17    V,     XIX|  acriter aegrotare. Nos alium morbum ratae inutilia ferebamus