Liber,  Caput

 1    I,       I|        etiam fecit, si per eosdem liceret, se tabulam, in quam pictor
 2    I,     VII|         se quidem quam saepissime liceret ad colloquium redituros.
 3    I,       X|     pignus. Cavebant praeterea ne liceret meminisse iniuriarum ullove
 4    I,      XI|            Poliarchus se vero, si liceret, abiturum respondit. Nec
 5    I,   XVIII|   mehercule tam impune sub populo liceret regnum laudare quam nunc
 6    I,      XX|           abstinere ab iis sacris liceret; pudere enim se furoris
 7   II,     XVI|      cunctabatur, ut interim Regi liceret suis rebus consulere. Tunc
 8   II,     XIX|         Sed multi petiêre ut tuto liceret ad regia castra concedere.
 9  III,     III|    funeribus has aspici vel ferri liceret. Peractis inde sacris ad
10  III,    VIII|  sequebatur ut in eum vix inspici liceret. Subitum mussantium murmur
11  III,      IX|           inquit, si in ea per te liceret stirpi regiae famulari.'
12  III,      XV|         tuta opera uti in arcanis liceret. Statuerunt igitur beneficiis
13  III,    XVIX|           in tanti principis aula liceret ad virtutem erudiri. Rex
14  III,    XVIX|           si saltem colloqui huic liceret unaque sacerdotii mei vanitatem
15  III,    XXII|       portoriorum aut vectigalium liceret ab iis quicquam exigere,
16   IV,     XVI| placuisset, suorum natalium decus liceret aperire. Etiam ipsa ad filii
17   IV,    XXII|       solo capulo ora aut pectora liceret verberare. Nulla pars corporis,