Liber,  Caput

 1    I,      II| cogitare Lycogenem constabat, ius suum exsequi in eum aliquandiu
 2    I,     III|     In dominos saevire iuvat; ius, fasque, piumque~ ~Occidit, &
 3    I,      IV|     quotquot praeterea superi ius fasque inservatis8; Vos
 4    I,    VIII|      pridie Poliarchus contra ius gentium cecidisset. Cohorruit
 5    I,      IX|    civilibus motibus secundum ius exitum dabunt." De Poliarcho
 6    I,   XVIII|       in quibus summum populo ius est, quid prudentia illic
 7    I,   XVIII|       suo nepote oppugnaretur ius regium. Nam & hoc inutile
 8    I,   XVIII|  unius familiae servitutem an ius illi relinquere ex omnibus
 9   II,    XIII|    luis.31~ ~Aldinamque tuam (ius in te haud maius habebat)~ ~
10   II,      XV|    ultima libertate exercuêre ius, quod ita pereuntibus leges
11   IV,      IV|  credes, quis ille cui tantum ius in te concedes? In eius
12   IV,    VIII|      lubenti simillimus, omne ius sui penes Praefectum esse
13   IV,     XVI|       cum exercitu Sardos qui ius suum persequerentur audacter
14   IV,   XVIII|     regnis assuetus: non ergo ius regium, non regionis discrimina
15   IV,   XVIII|     erit ipsa potestas Regum, ius, inquam, de quo agimus indicendi
16   IV,   XVIII|     legum condendarum Regibus ius est non minus quam (in eiusmodi
17    V,      XX|      placebat affinitas) quam ius patri facientem ut de nuru