Liber,  Caput

 1    I,      IV|      quam potest funestissimo exitu conficiatis. Sin omnia contuli
 2    I,       V|       principes qui insperato exitu luunt quod se externis crediderint,
 3    I,     XIV|   rabie non facili aut inulto exitu perituri.~ ~3. Publici vero
 4   II,     VII|  tantae indolis vir tam turpi exitu cadas aut omnino sub invidia
 5   II,      XV|  perniciem appellavit & solum exitu dignum, quem pluribus comparavisset.
 6   II,    XVII|      ut de cupiditatum suarum exitu eam artem interrogari vellet.
 7  III,       I| plures sunt, eo magis confuso exitu se ipsi onerabunt." Nemo
 8  III,      II| defuncta, iam nunc iterum tuo exitu conficior. Abes autem, Poliarche?
 9   IV,      IV|      remedia, quaeque ambiguo exitu possunt rectam reipublicae
10   IV,      IV|      furoribus, adhuc incerto exitu. Nec deinde defuturos putabat
11   IV,       V|    Poliarche, & Selenissa suo exitu docuisset id etiam in scelera
12   IV,    VIII|       narratione & aequissimo exitu belli, cum deinde Arsidas
13   IV,    VIII|     confecisse. Cur non eodem exitu rapta Regina sit haud facile
14   IV,     XII|   esse. Iamque haud procul ab exitu erant furiosa consilia.
15   IV,      XX|     lacesseret. Mirum fuit de exitu belli tam acriter Hyanisbem
16   IV,     XXI|       Ubi enim de huius belli exitu disceptaverint fata, in
17    V,      XI|  sanguinem funesto ambitionis exitu miscuêre. Praecipua quoque