Liber,  Caput

 1   II,      IX|            elicuit. Aliquot igitur nautae descenderunt in scapham.
 2   II,       X|     vortices in exitium malebat, & nautae non vitae spe sed horrore
 3   II,       X|   clypeorum circumegêre capitibus. Nautae vero, quos cum Poliarcho
 4   II,       X|         unum Gelanorus abstulerat. Nautae vero atque servitia a Poliarcho
 5   II,      XX| illustrabat trium siderum auro. At nautae eo die non sordidi in caeruleis
 6  III,    VIII|           navigio. Locavêre operam nautae ut nos applicarent Siciliae.
 7   IV,     III|        ostia ponti~ ~Cyaneas arcto nautae timuêre profundo.~ ~O sceptris
 8   IV,     VII|       ignorant in tempestate media nautae quis finis fluctibus, quis
 9   IV,    VIII|      offenderes. Dum ergo dubitant nautae haerentque in utriusque
10   IV,    VIII|          legem huic subinde timidi nautae monstrabant imminere in
11   IV,    VIII|    facilitate esse placandos. Haec nautae remigesque Arsidae memorabant.
12   IV,    VIII|         aut unde navigarent. Omnia nautae simpliciter retulerunt se
13   IV,      XV|     Poliarchum tenuisset, nuntiant nautae instar nubeculae aut caliginis
14    V,       V|        tempestas solvisset, an tot nautae, tot milites non manus &
15    V,     XIV|          Sardiniam rapuêre, dumque nautae in anchoris morantur, templi
16    V,     XIV|       ventisque aut thura pauperes nautae aut victimam solvebant,