Liber,  Caput

 1    I,      II| hominibus Curiam implet. Publica munera veluti sui iuris amicis
 2    I,   XVIII|          hi proceres reipublicae munera atque potentiam, ut generi,
 3    I,   XVIII|       eximant. Et haec praeterea munera ad quae licet pervenire,
 4    I,      XX|      Argenis legitimis verbis ad munera deos vocaret. At illa magis
 5   II,       V|       eos dividentis reipublicae munera, quae conferri aliis possunt,
 6   II,      VI|      enim Regi Cleobulus ut quae munera ferrentur Poliarcho tanquam
 7  III,      VI|  promissam fidem exerceant. Haec munera si paucorum annorum faceres,
 8  III,      VI|      optimatum.22 Sint illis tua munera in securo. Sed ut quisque
 9   IV,      II|          promoveri distribuamque munera in amicos. Nemini deinde
10   IV,     VII|         ceu largus Superis, nunc munera iactes,~ ~Sive boves aris,
11   IV,    XVII|       Dea, te primam & tecum tua munera narrent.~ ~9. Nuncupatis
12   IV,   XVIII|   existimo, quibus ad haec regni munera atque insignia non opes
13    V,       I|   acciperet libens & paria saepe munera sibi dari annueret. Dum
14    V,      XV|      Omnia sollicitas partiri in munera mentes.~ ~Hi puppes, querulos
15    V,     XIX|     eloquentia commendare deorum munera, quae ipsi tantopere ornarunt?
16    V,      XX|      sponsa venit. Tu divûm haec munera, Princeps,~ ~Cuncta vide,