Liber,  Caput

 1    I,    XVII|        manu tenens. Hunc lapsae mentis error notissimum aulae effecerat. "
 2    I,    XVII|   Heraleontem sciebant affectae mentis vitio eo prolapsum, ut vulgo
 3    I,    XVII|   descripsit, quae velut summam mentis intactam reliqueret, partemque
 4    I,    XVII|       in animo, hunc praesentem mentis oculis dulci studio alent,
 5   II,      XV|   Lycogenem & venenum in oculis mentis habente, biduum quaestioni
 6   II,     XIX|     felicitas. In hoc inquietae mentis aestu stupentes oculos mittit
 7  III,      II|       hos fletus, haec incertae mentis mala te scire an (ut facis)
 8  III,     III|    strato neglegenter iactatus, mentis mala transire ad corpus
 9  III,     VII|  admovebant, ut & saepe solutae mentis felicitatem mirarer & de
10   IV,     III|         res tamque diversas uno mentis obtutu aspiciens funebri
11   IV,       V| cogitatione plenus erat, statim mentis oculis oberraverunt egregiae
12   IV,      IX|         varium specimen futurae mentis eliciens. Ulnis denique
13   IV,    XIII|   cogitatione haerere. Sed quid mentis militibus populoque Commindorige
14   IV,   XVIII|       illas iam non ex prodigae mentis morbo sed efflagitantibus
15   IV,   XVIII|       proferes in publicum tuae mentis arcana? At simul tuorum
16    V,      XX|       cupidaeve errant ludibria mentis.~ ~Certa vides. Adsunt genialia