Liber,  Caput

 1    I,      XI|        te decretum, quam ut ad iudices venias; causa autem est
 2   II,       I|       secesserant), omnibus se iudices & supplicia daturum; huic
 3   II,      XV|   tamen distulisse ad publicos iudices, ut optimorum civium studiis
 4   II,      XV|  statuendum.~ ~9. Triginta tum iudices de rebus capitalibus quaerebant,
 5   II,      XV|      actor impetum vulgi donec iudices in suffragia ivissent: plurimum
 6   II,      XV|     locuti sunt. Dimisêre tunc iudices in urnam suffragia, qua
 7  III,    XXII|   scriptores, lictoresque (nam iudices, quia eos constituis, vereor
 8  III,    XXII|   huius aestus causa est, quia iudices (ne infrequentia causarum,
 9  III,    XXII|  miserrimos clientes patroni & iudices frustrantur. Articulatim &
10  III,    XXII|       potuerant. Saepe itur ad iudices, causa narratur, aliquot
11  III,    XXII|   rependat tanto auro, quantum iudices ipsi in laboris mercedem
12  III,    XXII|      lis ultra sex menses apud iudices haereat, nisi si testes
13  III,    XXII|    causae sunt? Vos ipsi, vos, iudices, eas implicuistis. Respicite
14  III,    XXII|      concitatum. "Sed fortasse iudices, inquit, transferre in causarum
15   IV,   XVIII| memoras. Si vero quaestores ac iudices forte interdum atrocius
16    V,     XII|       ad externos arbitros aut iudices deficiemus. Secundum hoc