Liber,  Caput

 1  ded         |  Europae in scena solio emines gentis illius, quae nunc armis
 2    I,     VII|        fidebat. Unum enim suae gentis habebat Gelanorum. Ceteri
 3    I,    XVII|     fuit, qui quamquam exterae gentis homo nulli Siculorum caritate
 4   II,       V|        in communionem reliquae gentis, discordique ingenio acti
 5   II,       X|        nolunt me persequi meae gentis fortitudine atque armis.
 6   II,      XI|        admoverant, non ex more gentis nudum sed cum iis ornamentis
 7   II,      XX|   Sardorum, qui Punico more ex gentis vicinia armati, levigatis
 8  III,     III|   tecumque redux (Pater optime gentis~ ~Sicaniae) festo Pax cingitur
 9  III,      IV|      mores. Robur enim maximae gentis & cui, si haec absint incommoda,
10  III,    VIII| miserere. Utcunque sim exterae gentis, at infelix, at mulier &,
11   IV,    VIII|     hospiti vicem & suae etiam gentis casus referre gestiebat,
12   IV,    VIII|   dubito quin & ad vos nostrae gentis discrimina & veluti fata
13   IV,    VIII|   specie pietatis, re autem de gentis nostrae more illic captaturi
14   IV,       X|        pulsabat. Tum praesides gentis deos tacite veneratus, ut
15   IV,    XVII|  fixêre principio, induti more gentis ferarum ingentium pelles &
16    V,   XVIII|  hercule ad internecionem tuae gentis. Quid cogito amens, & longorum