Liber,  Caput

 1    I,       X|          hoc faciet, quem tu inscie fati,~ ~Quem non mortalem passus
 2    I,     XII|                Haud procul, ignarae fati, secura bidentes~ ~Gramina
 3    I,    XIII|            hanc defensionem pessimi fati, donec constitit ex Archombroti
 4   II,      XI|   abstulerant illos gemitus & paene fati consilium ciebat. Hanc vita
 5   II,     XVI| pervagabatur Siciliam, tanquam plus fati atque amentiae quam sceleris
 6   II,    XVII|        illos naturae sinus frangunt fati sui violentia, ut destinato
 7   II,    XVII|       sidera, Pythii recessus,~ ~Et fati bene praesciae volucres,~ ~
 8   II,    XVII|              Pythios recessus,~ ~Et fati bene praescias volucres.~ ~
 9  III,    VIII|          clarissimo sanguine ortam. Fati iniurias meique necessitatem
10  III,    VIII|            probavit. Nam & ipse mei fati incertus deorum ministerio
11  III,     XVI|          virgini ille sanguis? Unde fati caritas tanta in Regem ut
12   IV,     III|       severa~ ~Torquet hiems. Totus fati, totusque deorum es.~ ~Mox
13   IV,   XVIII|           emoriuntur. Haud disparis fati vires & animi vulgi sunt.
14   IV,     XXI|            Age strenue & brevissimi fati cursu redime famam, quam
15    V,       I|       incidisset, & qui privati sui fati rem omnium publicam fecerunt.
16    V,      II|           sic Argenis accipiebat ut fati sibi exitium maturantis