bold = Main text
    Liber,  Caput     grey = Comment text

  1    I,       I    |          quicunque es, si virtutem, inquit, amas, ah succurre Siciliae,
  2    I,       I    |            ministri admovent: "Ego, inquit, ô matrona, modo in Siciliam
  3    I,       I    |         voluissent, vir fortissime, inquit, me antehac tuae virtutis
  4    I,       I    |       Utrique necessaria quies est, inquit, huic a mari, alteri a pugna
  5    I,       I    |           praedonum scelere factum, inquit, quod primo impetu omnium
  6    I,      II    |           cella): "Multae virtutes, inquit, in vitia, Archombrote,
  7    I,     III    |            in praedam destinaverat, inquit, quibus annis sit dicere
  8    I,     III    |           staret regnum: "Non adeo, inquit, fata despexêre Siciliam
  9    I,     III    |     fatigatos inquietasset: "Magna, inquit, res est, ô hospites, &
 10    I,     III    |             utilitas esset. "Nam &, inquit Poliarchus, plus iam anno
 11    I,     III    |      Annuente Poliarcho, "Hae sunt, inquit, publicae arbores ad id
 12    I,      IV    |          Vix in oppidum perveneram, inquit, cum plerique occurrerunt,
 13    I,      IV    |          attollens in caelum: "Vos, inquit, Dii Siciliae, & quotquot
 14    I,       V    |        salutem uteretur. "Sed quid, inquit, haec tecta aut tua, Archombrote,
 15    I,      VI    |            nescio quod hodie fatum, inquit, desaevit in illos qui Regibus
 16    I,      VI    |         munus dedisset." "Ita est," inquit Timoclea. "Scis igitur quam
 17    I,      VI(15)|     principibus favebant): "Fateor, inquit, in premendis amicis errare
 18    I,      VI    |      incideret. At Timoclea: "Fons, inquit, est, ingenti vi aquae e
 19    I,      VI    |            Hunc specum maiores mei, inquit, non in viae tantum & fugae
 20    I,     VII    |              donec Gelanorus: "Ite, inquit, ad consilium in speluncam.
 21    I,     VII    |            fides duraret. "Salubre, inquit Timoclea, consilium, Poliarche,
 22    I,     VII    |           iusto abundabat). "Addam, inquit, nihil fuisse in me opis,
 23    I,    VIII    |           Gelanorum agnovit: "O te, inquit, opportunum! Ubi autem in
 24    I,    VIII    |        illum iterum redit &: "Quod, inquit, viri maximi fatum fuit,
 25    I,    VIII    |       Poliarcho coniungeret. "Immo, inquit Gelanorus, arte opus est
 26    I,      IX    |            intuens oculis: "Si iam, inquit, mentiri audebis, scias
 27    I,      IX    |         adhibitura solatium: "Immo, inquit, ô Domina, omnia quae oportet
 28    I,      IX    |        astabant reliqueret: "Regem, inquit, diis curae esse non dubito,
 29    I,      IX    |         Selenissam intuita: "Nihil, inquit, nihil agis, Selenissa.
 30    I,      IX    |       amplexus revocat &: "O mater, inquit, cur a tantis doloribus
 31    I,      IX    |            cervicem movit &: "Quam, inquit, vana spe extremos luctus
 32    I,       X    |            Argenide diversus: "Tua, inquit, aetas & sexus, mea gnata,
 33    I,       X    |           cessasset: "Pessimo fato, inquit ille, in legatos Lycogenis
 34    I,      XI    |         superessent: "Scio, Arsida, inquit illa, te ad pium officium
 35    I,      XI    |       accipiam." Tum Arsidas: "Dii, inquit, in praesens silentium commodent
 36    I,      XI    |   Poliarchum agnosceret. "Et vides, inquit, hanc matronam? Si hae latebrae
 37    I,      XI    |        manum corripiens: "Te autem, inquit, testor -- nam quamvis praesentissimi
 38    I,     XII    |      egregia fraude mutaret. "Fuit, inquit, in Panormi finibus latro,
 39    I,     XII    |         Quid doles, vir fortissime, inquit, si te specus, si mutatus
 40    I,     XII    |          visu~ ~Iuppiter &: "Felix, inquit, pecus. Ergo Tonantem~ ~
 41    I,    XIII    |      sollicitare de publico. "Nunc, inquit, perversam rationem fortuna
 42    I,    XIII    |          Curas autem obiicis Regum? inquit, quasi non praecipua esse
 43    I,     XIV    |      arrepta: "Quis autem ille vir, inquit, & quae illum virtutes vobis
 44    I,     XIV    |          audientium unus: "Quid si, inquit, & ipse Poliarchus clam
 45    I,     XIV    |         convivis media erat: "Nunc, inquit, secundo scelestus es, Poliarche;
 46    I,     XIV    |          manum, Archombrote, siste, inquit. Quid impari nec necessaria
 47    I,     XIV    |        eundem intuens ducem: "Vide, inquit, ne flagitii auctor sis.
 48    I,      XV    |              sed: "Vivit, ô domina, inquit, valetque Poliarchus. Sponsor
 49    I,      XV    |         Quae haec autem est fabula, inquit, ô iuvenis, aut cur te Poliarchum
 50    I,     XVI    |         Argenidis demissus: "Vicit, inquit, nostras artes Fortunae
 51    I,     XVI    |        malis robustior facta: "Cum, inquit, referretur de obitu Poliarchi,
 52    I,    XVII    |           aulae effecerat. "Et hic, inquit, nobis est Poliarchus. Hic
 53    I,    XVII    |        peccavisset rogavit. "Nihil, inquit, nisi quod sum Poliarchus."
 54    I,    XVII    |            nostris hominibus primi, inquit, hoc mane ad opus exiêre,
 55    I,    XVII    |             multi stupebant. "Sunt, inquit, in eiusmodi hominibus laxa
 56    I,   XVIII    |          Quid faceres, Anaximander, inquit, in populari imperio, qui
 57    I,   XVIII    |            Nicopompum: "Dies abeat, inquit, priusquam, Nicopompe, quae
 58    I,     XIX    |               Tibi denique, Arsida, inquit, qui tantum hominem suis
 59    I,      XX    |           mutatum agnosceret: "Res, inquit, periculi plena erit, Arsida,
 60    I,      XX    |             Adeste saltem fugienti, inquit, & si quid durum in utrumque
 61    I,      XX    |             vota conciperet: "Vale, inquit, castissima sacerdos. Memineris
 62    I,      XX    |       fulmine posse redire. "Certe, inquit, abiit mea Pallas. Quid
 63    I,      XX    |   pugnantium vota: "Nihil interest, inquit, Palladisne an Iovis auspiciis
 64   II,       I    |            maria essent. "Forsitan, inquit, violenta consilia reliquos
 65   II,     III    |               2. Et ille: "Strenue, inquit, agendum est, ô Rex, aut
 66   II,     III    |            Poliarcho audendi: "Ego, inquit, & externus & iuvenis de
 67   II,     III    |           esse: "Quem omnes ferunt, inquit, in Italia moras trahere,
 68   II,     III    |     senserunt.~ ~6. Tum Rex: "Diis, inquit, res nostras curae esse
 69   II,     III    |             pater: "Accipio, filia, inquit, omen. Ex quo in haec mala
 70   II,       V    |     Iburranes: "Laudo impetum tuum, inquit, egregio fervore succensum.
 71   II,       V(8) |                 Laudo impetum tuum, inquit, iuvenile fervore succensum.
 72   II,      VI    |          Ipsa exsors est facinoris, inquit, quod eum e Sicilia expulit.
 73   II,      VI    |            probata sententia: "Age, inquit, restat & munus & hominem
 74   II,     VII    |           pyxidem profert &: "Hanc, inquit, armillam, Timonides, ad
 75   II,     VII    |       armilla. "Dum loqueris autem, inquit, diligenter audientis vultum
 76   II,    VIII    |      Cleobulus: "Ego vero arbitror, inquit, nihil de praeda quam tenemus
 77   II,    VIII    |            obviam venit &: "Quo te, inquit, Oloodeme? Quo te, Eristhenes?
 78   II,    VIII    |        enarravit: "Si me dii amant, inquit, in ambobus his exempla
 79   II,      IX    |             haec fortuna: "Rhegium, inquit, patriam habeo; censum ex
 80   II,      IX    |     turbatus interpellat: "Et quod, inquit, viro nomen quem vehebas?
 81   II,      IX    |         suspirio prosecutus: "Quid, inquit, Poliarcho factum, mi Arsida?
 82   II,      IX    |            quoque pallidior: "Onus, inquit, ô nauta, quod tibi tradideram,
 83   II,      IX    |        Poliarcho. "Nam nec poterat, inquit, latere isthic Lycogenem, &
 84   II,      IX    |              An monstris deludimur, inquit, aut quae ista rerum omnium
 85   II,       X    |              Quid vos autem, viri? (inquit) Quae odia? Quaeve rixae?
 86   II,       X    |            machinas flectunt. "Ita, inquit, aditus nobis factus. Voto
 87   II,       X    |         victoria: "Agedum, remiges, inquit, in felicitatis articulo
 88   II,       X    |           evolvit: "Aliquid magnum, inquit, agitur, Gelanore. Nunquam
 89   II,      XI    |   perfunctus: "Etsi, Regina, parum, inquit, animum tuum tangunt quae
 90   II,      XI    |             iungende. Duc protinus, inquit, ad navem. Ipsa furtum,
 91   II,      XI    |   ostenderet Reginae: "Sine quaeso, inquit illa, priusquam alios damno,
 92   II,     XII    |         introducto: "Navigium tuum, inquit, non modo tibi reddo, sed
 93   II,     XIV    |     sermonem deflectit ac: "Gaudeo, inquit, amici, eo loci esse res
 94   II,     XIV    |     accusare adorsus est. "Quamdiu, inquit, pro ratione impetum habebimus?
 95   II,     XIV    |          Iustissimos metus faceres, inquit, divinissime vatum, si maledicentiam
 96   II,     XIV    |            perfricuit manum &: "Da, inquit, hunc, sodes, reipublicae
 97   II,      XV    |         conspecta: "Quid istud est, inquit Cleobulus, nisi venenum
 98   II,      XV    |           luctibus ardens: "Tandem, inquit, de Poliarcho triumphasti,
 99   II,      XV    |      carnificis manu rapiens: "Age, inquit, propinemus Meleandro. Nos
100   II,    XVII    |      fortunae mortales sollicitant, inquit, hanc venturi scientiam?
101   II,    XVII    |             severo: "Euge, mi homo, inquit, occupasti deorum imperium.
102   II,    XVII    |             Nicopompus: "Nec omnia, inquit, Mathematice, negamus sideribus.
103   II,    XVII    |       mathematico accipies." "Immo, inquit Rex, sed strictim de his
104   II,    XVII    |               Si scirem quis ganeo, inquit, ad hanc insolentiam tenebris
105   II,    XVII    |         socium &: " 'Quid pecuniam, inquit, profundimus? Scilicet anus
106   II,     XIX    |             terrae incutiens: "Heu, inquit, ergo nec fugam mihi fata
107   II,     XIX    |          Sardiniae & Balearium Rex, inquit, hanc tibi hospiti Meleandro
108   II,     XIX    |            apud se servari: "Adest, inquit, in aequore tuo hospes Radirobanes
109   II,     XIX    |         vultus mutaretur. "Referes, inquit, tuo Regi, ô praeco, iam
110   II,     XIX    |          classem adornasse. "Nam &, inquit Rex, meo patri multa ut
111   II,      XX    |       dolere inciperet et: "O deos, inquit, ultores! Tu enim Poliarchum
112   II,      XX    |             acerbos risus: "En iam, inquit, tres in Argenide laboramus,
113   II,     XXI    |         inclinabit victoria ad nos, inquit, properabunt egregii auxiliatores
114   II,     XXI    |             Rex furoris praeteriti, inquit, gratiam facit, si qui defectionis
115   II,     XXI    |       dissimulato metu: "Meleandro, inquit, parendum, ô milites. Ad
116   II,     XXI    |      deficerent. At ille: "Eliciam, inquit, ad pugnam sollicitatores
117   II,     XXI    |        deductus: "Desertoris nomen, inquit, hoc facinore non metuo,
118   II,     XXI    |    afferrent. Et mox: "Nam quo vos, inquit, nomine appellem? Commilitones?
119   II,    XXII    |           vero quotidianis ignibus, inquit, fervet hic apex. Saepissime
120  III,       I    |             Rex cum suis advenerit, inquit, laborabimus multitudine,
121  III,       I    |           vultus exseruit et: "Sum, inquit, sum Archombrotus, commilitones.
122  III,       I    |    Meleandri pedes proiiciens: "En, inquit, iam tranquillum Lycogenem &
123  III,       I    |          armorum. "Victoria nostra, inquit, ô hospes, tui operis est.
124  III,      II    |   suffecturam sollicitudini. "Bene, inquit, fata, consuluistis, quod
125  III,      II    |             heredem Siciliae teneo, inquit. Periêre qui gentium iure
126  III,     III    |          gravem, mater, victoriam!" inquit Argenis. "Quid interest
127  III,     III    |        loquendi impetu: "Non prima, inquit, sum, ô Selenissa, quae
128  III,      IV    |            dignarentur: "Satis est, inquit, ô Rex, si minari perseveres
129  III,      IV    |           de futuro: "Curandum est, inquit, ut diuturna sit haec regni
130  III,      IV    |             animum fecit: "Quamdiu, inquit, lenitas in virtutibus erit,
131  III,      IV    |               Tum Meleander: "Scio, inquit, ex his nubibus fervere
132  III,      IV    |             Summa in illis indoles, inquit, animi vigor, multae virtutes.
133  III,       V    |               Si apud alium agerem, inquit, eius animum meis votis
134  III,       V    |    Radirobani deberi: "Conditionem, inquit, affers, carissime hospes,
135  III,       V    |             acuerat. "Audendum est, inquit. Facile erit apud anum ita
136  III,       V    |          Optimae matris meae multa, inquit, lineamenta in te agnosco.
137  III,       V    |             specie imposuit: "Vade, inquit, & hanc matris meae imaginem
138  III,       V    |      perferendum tradiderat. "Immo, inquit, sevocavit me ad secretum,
139  III,      VI    |            hoc eos cogitare: "Peto, inquit, an Hyperephanii plus minusve
140  III,      VI    |           timerent."~ ~8. "Diu est, inquit Rex, ex quo mecum haec omnia
141  III,     VII    |     astantibus, tunc anus: "Gaudeo, inquit, ô Rex, locum hic esse obiurgandi
142  III,     VII    |             2. Et Rex: "Parva haec, inquit, existima, Selenissa, &
143  III,     VII    |    Radirobanem iam videns: "Nollem, inquit, haec a te audivisse. Lentiorem
144  III,     VII    |     expediri. "Ac ne initia quidem, inquit, sine creberrima tui meique
145  III,     VII    |             eique miranti: "Quidni, inquit, expalleam quae primum hodie
146  III,     VII    |             te faciam." "Ne facias, inquit ille, ô Mater. Nam etsi
147  III,    VIII    |      genibus illapsa: " 'Plus tibi, inquit, hic dies, ô matrona, quam
148  III,    VIII    |             illa: " 'Ut intellegas, inquit, nihil me de genere mentiri
149  III,    VIII    |            dicere iussi. " 'Misera, inquit, sum & cui in auxilii maxima
150  III,    VIII    |            At illa: " 'Patria mihi, inquit, in Gallia qua Rhodanus
151  III,    VIII    |     devulsis: " ' "Facis, ô misera, inquit, ut nesciam quid potissimum
152  III,    VIII    |                  Differte lacrimas, inquit, & dum licet aliquod vobis
153  III,      IX    |     pietatem laudavit.~ ~2. "Anxia, inquit, eram. Nam neque tanta supplex, &
154  III,      IX    |            secreta ea domo tegerer, inquit, si in ea per te liceret
155  III,      IX    |    commodius eas28 vises.' " 'Volo, inquit, mea Selenissa. Tibi curae
156  III,      IX    |         verba anus hilarior: "Vide, inquit, ut hunc animum in Theocrinem
157  III,      IX    |             me remotis: " 'Si mihi, inquit, ô hospita, sororis suavissimum
158  III,      IX    |           loquentem interfatus: "O, inquit, fortunatam Theocrinem!
159  III,      IX    |           Permittite mihi negotium, inquit. Inveniam rationem quae
160  III,      IX    |           illis professus: " 'Cras, inquit, se in laqueos dabit praeda.
161  III,      XI    |         patriam?" "Mitte has spes," inquit anus. "Nisi bello devictus
162  III,     XII    |           vero non siluit: "Nescio, inquit, quo se fastu Archombrotus
163  III,     XII    |      dissidere. "Nam quid prohibet, inquit, eum aliqua explorasse a
164  III,     XII    |       constituit. "Nihil mirum est, inquit, si me ex praecepto medicorum
165  III,     XII    |      subiicit Poliarchus. "Omnino," inquit caupo. "Dedit poenas meritissima
166  III,     XII    |        igitur caupone: "O Gelanore, inquit, fac ut sciam quis hic terrarum
167  III,     XII    |       familia esse ac: "Utinam dii, inquit, huius venationis beneficio
168  III,     XII    |             Et ad te commodum ibam, inquit. Ab Rhegio hospes sum, salutemque &
169  III,     XII    |   demittentis obiter admotus: "Sum, inquit, Gelanorus. Sed tantisper
170  III,     XII    |             morae impatiens: "Quid, inquit, fers tandem, Gelanore?" "
171  III,     XII    |          adspicio, egregie iuvenis, inquit, aut quid tantum dolere
172  III,     XII    |               Valeo, Arsida, valeo, inquit, & me vivere Radirobanes
173  III,    XIII    |             posset ad regiam. "Ero, inquit Argenis, in illa porticu
174  III,     XIV    |             Hieroleander: "Quid si, inquit, hominem hoc mane vidissetis?
175  III,     XIV    |           Ita vero improvidi cives, inquit, dum vilitate40 laudandi
176  III,     XIV    |           toro surrexisset: "Pergo, inquit, ad Sardiniae Regem. Si
177  III,      XV    |      Argenis: "Video te, carissime? inquit. An expressêre tuos vultus
178  III,      XV    |            accipere. "Quod facinus, inquit, nisi tu illi obstas, antevertam
179  III,      XV    |           apud Regem. "Quem vereor, inquit, ne & in spem tuarum nuptiarum
180  III,      XV    |              Digni sumus, ô Domina, inquit, qui non latronum more tenebras
181  III,      XV    |        interitus monebat. "Plurima, inquit, Poliarche, in te amavi
182  III,      XV    |        deesse. "Hieroleandro autem, inquit Argenis, magnus erit ad
183  III,     XVI    |          Sed: " 'O Rex sanctissime, inquit, quamdiu captivum te videbo?'
184  III,     XVI    |      silentium denique solvens: "O, inquit, simillima fabulis monstra!
185  III,    XVII    |                 Diis gratias habeo, inquit, quod amoris mei industriam
186  III,    XVII    |            Perii, Selenissa, perii, inquit. Quis hic ergo sub palla
187  III,   XVIII    |           stabat: " 'Summe Iupiter, inquit, si ut coniicio res est,
188  III,   XVIII    |            Quae autem illa species, inquit, quam in summa arce vidi,
189  III,    XVIX    |          collo iniecit. " 'Quod si, inquit, deae esse non potes nisi
190  III,    XVIX    |          prius in Orcum recipiatur! inquit Radirobanes. O vesanam semiviri
191  III,    XVIX    |          Radirobanes iram sed: "Si, inquit, iusta Pallas fuisset, hanc
192  III,      XX    |             Expectaris ab Argenide, inquit, ô Rex. Nescio quid eius
193  III,      XX    |  indignationis vix potens: "Desine, inquit, in peius ominari. Diis
194  III,      XX    |        displiceat. "Privatorum est, inquit, eligere matrimonia ex amicitiae
195  III,     XXI    |               Timeo, mi Virtiganes, inquit, suspicionem fraudis si
196  III,     XXI    |      utrimque perituram &: "Nuntia, inquit, Regi, nihil eorum deesse
197  III,     XXI    |          iurgio premit. " 'Nam cur, inquit, Radirobanem amare sic memoras?
198  III,     XXI    |          miratus: "Faciamus igitur, inquit, ut nulla sua culpa Argenis
199  III,    XXII    |              hilari vultu: "Quo te, inquit, hic aestus, magne antistes,
200  III,    XXII    |               Sed fortasse iudices, inquit, transferre in causarum
201  III,    XXIV    |            An tibi soli, commilito, inquit, licet sine lancea gladioque
202  III,    XXIV    |    Radirobanem peccasse: "Hei mihi! inquit. An toties repudiatus amator
203  III,    XXIV    |             Meleandro missum: "Ite, inquit, ad milites vestros. Confestimque,
204  III,     XXV    |         quem ille demisse: "Vultum, inquit, fingo, Rex, disparem rebus
205  III,     XXV    |        certamine refelli. "Placide, inquit Rex, & tanquam obambulans
206  III,     XXV    |             demissa: "Pessime mihi, inquit, est, mater." Sistitque
207   IV,       I    |           aperuisset: "Iam nox est, inquit, & hic tamen, ô Rex, moraris
208   IV,       I    |          Virtiganem vultu: "Faciam, inquit, ut hic dies tristior Meleandro
209   IV,      II    |            saevus: "Nesciat praeco, inquit, periculum suum. Ibit intrepidus &
210   IV,      II    |             faveret. "Incertum est, inquit, utrum nocere voluerit.
211   IV,      II    |           et: "Quem prius alloquar, inquit, cum apud utrumque perfidiae
212   IV,     III    |            pedes Meleandri: "Summa, inquit, eorum est quae dicere possum,
213   IV,     III    |          Nunc iterum mei iuris sum, inquit. Nunc in me decernere ipsa
214   IV,     III    |            servorum tradens: "Vade, inquit, & atriensi intimas Regis
215   IV,      IV    |     conveniret. "An autem opus est, inquit, invenire ad haec foedera
216   IV,       V    |       referret: "Deliberabis autem, inquit Rex, an factura sis officium
217   IV,       V    |        animo compositus: "Hactenus, inquit, geminasti beneficia tua,
218   IV,       V    |            et: "Quid tibi hactenus, inquit, visa Sicilia? Quid regia
219   IV,       V    |            diceret adorare: "Atqui, inquit Rex, non leviori pretio
220   IV,       V    |         propius haerenti: "Quamdiu, inquit, te sines ignorari & gaudia
221   IV,       V    |          offenderat &: "Non patiar, inquit, te a nobis avelli, Archombrote,
222   IV,       V    |           patris accederet: "Nihil, inquit, verendum hic magis quam
223   IV,       V    |            durus: "Atqui promittis, inquit, sublapso hoc tempore nihil
224   IV,       V    |           desiderium faciat. "Ergo, inquit, semper meam aut patriae
225   IV,      VI    |             Arsidas &: "Fideliorem, inquit, me ipso, Domina, neminem
226   IV,      VI    |         mone." "Si tibi certum est, inquit Argenis, hanc habere gratiam,
227   IV,     VII    |            minoribus vellet. "Vade, inquit Arsidas, ô Pater, & ipse
228   IV,    VIII    |           expectaret: "Sed ita est, inquit, ratio belli: excutienda
229   IV,    VIII    |            commercii esset: "Nolim, inquit, tibi durum videri, si hodie
230   IV,    VIII    |           itaque: "Licet rara sunt, inquit, inter nos commercia quae
231   IV,    VIII    |    supercilio haerentem: "Forsitan, inquit, iam quid parem intellegis &
232   IV,    VIII    |         rebus?" Tum Arsidas: "Immo, inquit, & plures in Galliis Reges
233   IV,    VIII    |            9. "Tanto igitur populo, inquit Gobryas, iure paterno Britomandes
234   IV,    VIII    |             osculum tulit: " 'Fuge, inquit, mi pupe, regiae paternae
235   IV,      IX    |       innocenti ingenio: " 'Nondum, inquit, mihi lupos insectari cum
236   IV,       X    |        utraque manu pectus. " 'Dii, inquit, nos perditos, ô Gobrya,
237   IV,       X    |         aliena. At Gobryas: "Multo, inquit, frigidior ad nuntium illud
238   IV,       X    |            periit scitissimus puer, inquit, & propemodum in amissi
239   IV,       X    |         confusior Arsidas: "Videor, inquit, magni aedificii apparatum
240   IV,       X    |         restitueret: "Si hilariter, inquit, cenas, reducam deinde puerum
241   IV,      XI    |             fabulae. " 'Quid tu me, inquit, rapis in dolorum memoriam?
242   IV,     XII    |       fortiter pereundum: " 'Habeo, inquit, quo te ab impio hoste vindicem,
243   IV,     XII    |        filium: " 'O mi Astioristes, inquit, ita enim nascentem appellavimus,
244   IV,    XIII    |        Patiaris, carissime coniunx, inquit, hunc recipi ad genua tua
245   IV,    XIII    |          Minus occupatae laetitiae, inquit, erit illa narratio. Nunc
246   IV,    XIII    |     contionem vocari.' " 'Hoc erat, inquit Regina, quod optabam. Praecipitanda
247   IV,    XIII    |     tumultuarie superatis: " 'Quae, inquit, haec insolentia rerum est?
248   IV,    XIII    |    sequeretur. Neque mora: "Videor, inquit, in Astioristem vestrum
249   IV,   XIIII    |           Et Gobryas: "Inhibebimus, inquit, nostrarum navium cursum,
250   IV,     XVI    | contemplatus tabulato: "O Gelanore, inquit, nosti fluvium? Nosti oppidum
251   IV,     XVI    |       dextera hastam tenens: "Quod, inquit, rem Sardorum publicam Mauri
252   IV,    XVII    |          litteras attulerat: "Puto, inquit, satis tibi a filio imperatum
253   IV,   XVIII    |       salutem redimere. "Videberis, inquit, non novandis quidem rebus
254   IV,   XVIII    |           subiicit Poliarchus. "Ne, inquit Hyanisbe, inconsulto populo
255   IV,   XVIII    |        errore me liberes?" "Placet, inquit Poliarchus, patrocinare
256   IV,      XX    |       Hyanisbem properans: "Si hoc, inquit, foedae saevitiae auxilium,
257   IV,     XXI    |           victoriam. "Nec interest, inquit, quod privatus sum. Satis
258   IV,     XXI    |           His paratis: "Tempus est, inquit, adhuc recenti religione,
259   IV,     XXI    |       deductusque ad illum: "Venio, inquit, patriae meae proditor &
260   IV,     XXI    |      conspecto Poliarchus: "Melius, inquit, apud nos quam apud Deos
261   IV,    XXII    |       vicino esse Sardiniam: "Quam, inquit, si in isto quem videtis
262   IV,    XXII    |         Priorque Poliarchus: "Ades, inquit, ô latro. Da poenas turpissimae
263    V,       I    |      foedera violavisset. "Denique, inquit, scitote mei iuris non esse
264    V,       I    |         diem differret: "Intellego, inquit, ô Domina, quid sensus tibi
265    V,       I    |        melius excepissent." "Certe, inquit Hyanisbe, & intellegant
266    V,       I    |          conspicuus: "Nihil agimus, inquit. Aliam mortem Regi timeo
267    V,       I    |   convenerant. Qua audita: "Utinam, inquit, hac laetitia frui possit
268    V,       I    |           At Hyanisbe: "Nihil opus, inquit, ô Rex, aliis armis. Nam
269    V,       I    |           tollat in armis.~ ~"Ille, inquit, quo se iactavit Gallia
270    V,      II    |          erectus: "Tu vero, Arsida, inquit, nonne ab Argenide ad Poliarchum
271    V,      II    |         statim adfuturum. "Quod si, inquit, aderis prior, finges cursum
272    V,      II    |          Argenidem duceres." "Immo, inquit Arsidas, si tibi videbitur,
273    V,     III    |              Tum Rex: "Non iniusti, inquit, hi metus. Verum si qua
274    V,      IV    |          nempe Poliarchus: "Quem ô, inquit, si mihi fata obvium dabunt,
275    V,       V    |          vidit, voce submissa: "Ut, inquit, hoc donum auctor pretiosius
276    V,       V    |             Tum Gobryas: "O domina, inquit, non Sicilia tantum & Gallia
277    V,       V    |           est: "Quid ergo credemus, inquit Argenis, Rege vestro esse
278    V,       V    |    suspicionem averteret. "Nam nec, inquit, cum una aut altera navi
279    V,       V    |             opem promittenti: "Ego, inquit, quid ex re vestri Regis
280    V,       V    |           voluisset: "Nihil magnum, inquit Argenis, nisi forte nondum
281    V,       V    |           solertius falleret: "Est, inquit, ut illi xenia paremus,
282    V,       V    |       praeterea nec tam pauci sunt, inquit, ut iuvare non possint,
283    V,       V    |          liberius Argenis: "Si hoc, inquit, Siciliae non tribuitur,
284    V,       V    |          Quandoquidem ita censetis, inquit, tu homini colloqueris,
285    V,       V    |            audivisse Galliae nomen, inquit. Omnia vobis debemus. Procede
286    V,       V    |             Geminum illi nomen est, inquit; quo errore & diu lapsus
287    V,      VI    |            Iuba: "Ut magis mireris, inquit, cum in hortum intrasti,
288    V,      VI    |        mutaret. Et ille: "Nova est, inquit, apud nos haec ratio revocandi
289    V,      VI    |            perire: "Noli indignari, inquit Iuba. In singulas potiones
290    V,     VII    |           convertitur &: "Litteras, inquit, quas ad Regem Poliarchum
291    V,     VII    |          primum uti licuit: "Si me, inquit, fortuna destituit morbo &
292    V,     VII    |       submotisque ceteris: "Fallor, inquit, aut perfidia mercenarii
293    V,     VII    |         esset dicere iussus: "Regi, inquit, melius dixero. A Sicilia
294    V,     VII    |             exorsus est.~ ~5. "Ego, inquit, ex Arsidae amicis sum,
295    V,     VII    |          sicam intentans: " 'Video, inquit, ex cultu & suppellectili
296    V,     VII    |         iussit accedere &: " 'Vide, inquit, mi Phorba, quantum fidei
297    V,     VII    |            O quicunque mortalis es, inquit, cui Arsidae fata commissa
298    V,     VII    |          strictisque oculis: "Cave, inquit, cave, ô Rex, in hanc mentem
299    V,     VII    |           odia recidebant. "Ego me, inquit, ego ad tuam perniciem me
300    V,     VII    |          percunctatus est. "Nescio, inquit Phorbas, nisi quod subaudiebam
301    V,    VIII    |             vultu excipiens: "Nolo, inquit, alius Regi nuntiet te venisse.
302    V,    VIII    |          queri: "Scimus haec omnia, inquit, & praeterea mox commodius
303    V,    VIII    |    detulisset. "Dii bene, ô Arsida, inquit Rex, quod te post tempestates,
304    V,    VIII    |       Phorbantis hoc nomen?" "Quia, inquit Poliarchus, oblivisci non
305    V,    VIII    |              Illum Phorbantem dico, inquit Rex, per quem nuperrime
306    V,    VIII    |            recepto spiritu: "Prope, inquit, illi ignosco qui in totum
307    V,    VIII    |             intulerat: "Cui saltem, inquit, ignosco, quod hanc epistolam
308    V,    VIII    |         rogasset: "An tu existimas, inquit, adhuc vivere miserrimam
309    V,       X    |             igitur versa: "Spondes, inquit, ô fili, dum mox redeo,
310    V,       X    |      discedentis corripuit &: "Per, inquit, tua in nos beneficia rogo
311    V,       X    |      pertinax flentis oratio. "Ego, inquit, ô Regina, discessum quem
312    V,       X    |        advocat subridensque: "Plus, inquit, mihi Rex vester curae quam
313    V,       X    |      comperisset. "Non mihi placet, inquit, silentium tuum, maxime
314    V,       X    |      colloqui26 sustinerent: "Quod, inquit, potissimum urgeo ut civium
315    V,     XII    |            subridens: "Felicitatis, inquit, cupiditas, quam vos quoque
316    V,     XII    |           intellexit: "Curabo vero, inquit, ut iniuria quam sacrilegio
317    V,     XII    |             esset exorsus: "Multum, inquit, debeo fortunae, ô Iovis
318    V,    XIII    |                O miles, si tempore, inquit, memoria tua vel oculi labascunt,
319    V,    XIII    |             vultu adortus: "Nescio, inquit, quid de Rege Aneroësto
320    V,    XIII    |         gaudio ostendens: "Habemus, inquit, Aneroëstum, habemus Regem
321    V,    XIII    |             commentus est. "Laetor, inquit, Gallicam pietatem exteris
322    V,    XIII    |            obstinavisset. "Qui sis, inquit, hauddum scio, nisi quod
323    V,     XIV    |         maiestate: "O optime pater, inquit, seu te mavis 'dominum'
324    V,     XIV    |       Poliarchus: "Vides praeterea, inquit, tuum deorumque illorum
325    V,     XIV    |    interpellat dicentem. "At si te, inquit, optime pater, omnes audimus,
326    V,     XIV    |         solet, colentibus: "Saltem, inquit Poliarchus, nostrum in Siciliam
327    V,     XIV    |       coegit Hyanisbe: "Nec dubito, inquit, utrique ad ea quae mihi
328    V,      XV    |       hilariter intuitus: "Quid tu, inquit, bone vir, tot diebus dissimulasti
329    V,      XV    |         isthic oppertus es." "Immo, inquit Gobryas, nihil de tempestate,
330    V,     XVI    |             Poliarchus Galliae Rex, inquit, & Archombrotus Sardiniae
331    V,     XVI    |          Gelanorus: "Est praeterea, inquit, quod nomine mei Regis efflagitem.
332    V,     XVI    |          esset: "De commeatu etiam, inquit, providebimus, Gelanore.
333    V,   XVIII    |           illum accedens: "Ignosce, inquit, hospes, quod nos ab officio
334    V,   XVIII    |            pulsabat: "Optimi cives, inquit, & hospites quos hic dies
335    V,     XIX    |       Meleander: "Si quid ominosum, inquit, afferrem, optimi hospites
336    V,      XX    |              Te vero, maxime Regum, inquit, quo nomine compellem, cuius
337    V,      XX    |     Sardiniae possessio quam habeo, inquit, quid est aliud quam victoriae
338    V,      XX    |          furoribus caput: "Salvete, inquit, ô Reges, ô numinum cura,
Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA2) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2009. Content in this page is licensed under a Creative Commons License