Liber,  Caput

 1    I,       V|       Hic Erebus; placidasque bonis mulcete tenebras.~ ~
 2    I,     VII|    sibi ignoti. Nec multum de bonis laborabat, assuetus in abdito
 3    I,    XVII|    ornaverat ingentibus animi bonis: strenuus & par negotiis;
 4    I,   XVIII| potentia praecipuus est animi bonis deficitur, tanquam verentibus
 5   II,       V|  fidem hanc iactant, obliti a bonis civibus tunc eiusmodi sponsionem
 6  III,       I|       dedisse. Fruere interim bonis auxilio tuo partis & ex
 7  III,      IV|   libidinem, tanquam de eorum bonis sit quod largiris, excedunt
 8  III,      IV|       spoliis saginatur, & in bonis miserorum civium, bello
 9   IV,     III|  undis,~ ~Vix aequus mitisque bonis. Sunt undique venti;~ ~Sunt
10   IV,     VII|     evexerit, quod difficilis bonis cavere videatur ne probe
11   IV,      IX|     bracchiorum vincula & tot bonis quae in puero mirabatur
12   IV,   XVIII|   adhuc ipsi simpliciter suis bonis non gaudeant, quae aliis
13   IV,   XVIII|   uxores scire volunt suis ex bonis quid in maritum transferant
14   IV,   XVIII|     cum rebus humanis, si non bonis sed plurimis placere Reges
15    V,     XIV|   denuntio. At omnibus saltem bonis precari me dices hanc mentem,
16    V,      XX|        Cuncta vide, mentisque bonis tamen acrius omne~ ~Fige