Liber,  Caput

 1    I,       I|   anfractus divertisse in silva; Timocleam unam cum sua anu in eadem
 2    I,      IV|   hospitibus evulgandum, sevocat Timocleam, delatoque indicio cum stupente
 3    I,       V|         Poliarchus in gratias ad Timocleam effusus id vero consilium
 4    I,       V|     discessus Archombrotum atque Timocleam, conscenditque in equum, &
 5    I,    VIII|         quidem qua compendium ad Timocleam erat. Arsidas, cui diutius
 6    I,     XIV|     receptatricem Poliarchi esse Timocleam; illinc ad publicum iudicium
 7    I,     XIX|    Obfirmato Poliarcho consilio, Timocleam advocant monentque sub diem
 8   II,       I|           ignara illam esse quae Timocleam Regi suspectam occultissima
 9   II,       I|      autem cur arcanis consiliis Timocleam petiisset haec erat. Argenidem
10   II,       I| convertit. Nihil tamen aperte in Timocleam locuta est. Ars enim & causa
11   II,       I|          Visne, inquiebat, scire Timocleam haec praemia esse occultati
12   II,       I|       secreto ornaverat, quae in Timocleam Regi allapsae sunt: hanc
13  III,      XV|   videtur, Poliarche, carissimam Timocleam, ubi res nostrae successerint,
14   IV,      VI|        consilio uteretur, quippe Timocleam, biduo ante in locum Selenissae
15    V,   XVIII|         quam olim auspicati apud Timocleam fuerant. Senex cum virgine