Liber,  Caput

 1    I,       V|        vero non diutius gemitus tenens deflebat fortunas Poliarchi:
 2    I,       V| mulieris causa nudum ensem manu tenens. Gradus ad viginti erant,
 3    I,      IX|     sceleratum tremulis manibus tenens laborat dignos questus in
 4    I,    XVII|     supervenit Heraleontem manu tenens. Hunc lapsae mentis error
 5    I,    XVII|   vultus tanquam sermonis causa tenens. Sed ut propior Lycogenes
 6    I,      XX|         pallioque purpureo manu tenens insigne maiestatis ad stipatores
 7  III,     VII|        afferre, illiusque manum tenens ad viridarium volentem invitavit,
 8  III,    XVIX|          Et Rex candidam vestem tenens, omnibus historiis distinctam
 9   IV,      IX|   monstratamque a rusticis viam tenens ad villam pervenio. Cuius
10   IV,   XIIII|     impetum prudentius sermonem tenens magnopere dolebat, quod
11   IV,     XVI|       in litore, dextera hastam tenens: "Quod, inquit, rem Sardorum
12    V,      IX| debebantur. Tum illius dexteram tenens: "Laudo pietatem, ô fili,
13    V,      IX|     intravit, Archombrotum manu tenens, subito veluti monstro perculsa
14    V,    XIII|         Simul repugnantis genua tenens flere ubertim coepit. Ille
15    V,   XVIII|   oportebat. Eam Rex avide manu tenens perseverabat in lectione