Liber,  Caput

 1    I,       V|   iniuriis. Bene est; laedor ex merito, Gelanore." Haec ipsa dum
 2    I,      IX|        pudore, quem servavit, & merito suo minus. Ego, si nescis,
 3    I,      XI|    terram posse praestare. Male merito Regi ideo minus se irasci,
 4    I,     XIV|     apes fecisse, ex quibus pro merito atque temporibus nec aculeos
 5    I,    XVII|         habuerat, quem suos pro merito subvecturum tam subito mimo37
 6    I,   XVIII|     dispensat, ut vix unquam ex merito vel publicae famae iudicio
 7    I,      XX|      propere suo quoque iudicio merito castigatus. At non Argenis
 8   II,     XIV|         quas sibi cognoscent ex merito contigisse in fabula. Et
 9   II,     XIX|  nuptias filiae tuae tanquam ex merito sibi conciliet. Pugnabit
10   II,      XX|       circum regionem. Ictus ex merito Lycogenes fortunae recedentis
11  III,     III|    hominis esse credebat non ex merito amantis Argenidem. In hac
12  III,      IV|   virtutes ac vitia non plus ex merito aestimentur quam ex populari
13   IV,     III| praetextu alio explebit animum, merito meo & filiae questibus acrem.
14   IV,       V|     concrederem. Et haec quidem merito tuo. Nam ut cetera omittam,
15   IV,     VII| oporteat, nec inconsulte sed ex merito saevit aut favet. Id est,