Liber,  Caput

 1  III,     XII| habuisset Poliarchum, ad Regiam Hyanisbes profectus illic ex febre
 2   IV,     XVI|    amica; illud optimae Reginae Hyanisbes imperium. Non nos fata in
 3   IV,     XVI|   domino Poliarcho summo favore Hyanisbes digressum. Mutatis igitur
 4   IV,   XVIII|        munerum causa ob natalem Hyanisbes geminabatur, qui opportune
 5   IV,    XXII|     affatus est. Gallis adiutae Hyanisbes quae ipsos decora manerent
 6    V,      II|   audire quod Archombrotus erat Hyanisbes filius; simul in Radirobanem
 7    V,      IX|       Maurorum vocibus & ipsius Hyanisbes confessione in rarissimis
 8    V,      IX|       aliud praeter reverentiam Hyanisbes obstabat quin polluerent
 9    V,      IX|        abibit hic dies. Is ergo Hyanisbes filius erat? Nemo scivit?
10    V,      XV|        multo Bocchus advenerat, Hyanisbes & Archombroti legatus. Sed
11    V,      XV| respondit cum primo in auxilium Hyanisbes Rex Poliarchus exercitum
12    V,      XV|     animo volvens & felicitatem Hyanisbes, maxime tamen haerebat in
13    V,     XVI|       discrimine parum litteris Hyanisbes credebat pollicentis innoxium
14    V,   XVIII|        mensam & oculis litteras Hyanisbes obiicit. Quas ille dum legit,
15    V,     XIX|        erat Argenis. "Cetera ex Hyanisbes epistola habetis, optimi