Liber,  Caput

 1    I,       X|         procul erat Rex, qui ad genua accedentem ponentemque dexterae
 2    I,       X|     suspirio victa primumque in genua subsidens, mox tanquam expiratura
 3    I,     XIV|      impune peccare est? Sed ad genua advoluta Timoclea elatum
 4    I,      XV|    humilem torum reclinasset in genua, nihil circuitu usa est (
 5    I,    XVII| retractus est." Tum Heraleon in genua supplex procubuit, veniam
 6    I,    XVII|        illum aspiciens, petenti genua dexteram dedit. Addidit
 7    I,      XX|  Argenidem gradus acciditque ad genua & tanquam vota conciperet: "
 8   II,       X|         servari. Tres igitur ad genua provolutos in vincula coniici
 9   IV,      II|    licebat. Itaque provoluta ad genua patris, interclusamque anhelitu
10   IV,      II|            6. Inter haec patris genua amplexa nunc dexteram osculabatur,
11   IV,    XIII|          inquit, hunc recipi ad genua tua aut si iam te patrem
12   IV,      XX|        praecipui ad Radirobanis genua accidentes cum fletu rogabant,
13    V,    XIII|     indigna?" Simul repugnantis genua tenens flere ubertim coepit.
14    V,     XVI|    satiabat; nunc ille amplecti genua, nunc manum venerari, regem
15    V,   XVIII|      moxque iuvenis obiectus ad genua confusione oris, alioque