IntraText Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
John Barclay Argenis Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text Liber, Caput grey = Comment text
1 III, I(2) | inusitatum; cp. Stat. Th. 1.50~ ~ 2 I, V(11)| spectat ad vias (Statius Theb. 1.64), ad linguas serpentum ( 3 I, V(11)| Neptuni (Val. Flac. Argo. 1.641).~ ~ 4 V, I(3) | Medicus praeclarissimus (Juv. 10.221, Sen. Ep. 95.9), procul 5 V, II(7) | sanguine fossae Verg. A. 10.24); inundari 1659, 1664b, 6 V, XX(47)| Plutarchi vitam Flaminini 10.8-9, sententia fortasse e 7 III, IV(13)| Mittelalters, vol. 4 (1998) 118.~ ~ 8 IV, XXII(48)| Marte cadentum - Vergil. A. 12.410. "cadentum" de hominibus; " 9 Ed | 1621. Editio princeps, 1206 paginae. Vide infra de textibus 10 Ed | index erratorum post p. 1208.~ ~ed. sec. = Argenis. Editio 11 I, III(7) | Sophoclis, Euripidis (Lutetiae 1567). Ubi legatur in litteris 12 Vita | Lutetiam Parisiorum anno 1571 migravit, inde Mussipontum 13 IV, XVIII | principum laeva severitas."~ ~16. Pudebat Hyanisbem fateri 14 Vita | primo carmen gratulatorium, 1603). Quamquam ut Catholicus 15 I, VI(14)| Carr) et uxor dicuntur anno 1613 venenum Thomae Overbury 16 Vita | opere Icon Animorum (anno 1614) descripsit, cuius operis 17 Vita | Anglia natis obessent, anno 1615 iterum solum vertit, primum 18 I, VI(12)| Ludovici XIII necatus est anno 1617.~ ~ 19 II, XXI(57)| ed. pri., ed. sec., 1627, 1620, 1659, 1664; Regum viriumque 20 Ed | Sumptibus Nicolaj Buon, 1622. Non reimpressio editionis 21 Vers | Beniamini Ionson versio (anno 1623 apud Stationers Hall) amissa 22 Vers | Print. by G.P. for H. Seile, 1625. Editio princeps huius versionis 23 Vers | R. Meighen and H. Seile [1628 or 9]. Vide magnum opus 24 V, XIX(42)| edd. pri. et sec. 1630, 1634,1664; …absolvit cum lectionem… 25 Ed | est Early English books, 1641-1700, reel 407:5.~ ~ 26 V, XIV(35)| Hyginus Fabulae 166 de Erichthonio "qui inferiorem 27 Vita | Ex officina Hackiana, 1669) a Gabrielo Bugnotio, qui 28 Ed | Creed.). (in prima pagina 1674). Haec editio mendosa in 29 IV, XVIII | temulentos sic lusit.~ ~17. Venit iô numen! festo deus 30 Ed | Early English books, 1641-1700, reel 407:5.~ ~ 31 Vers | Dublin Printed by James Hoey. 1734. Fabulae nostrae epitome 32 Vers | John Bell, M DCC LXXII [1772]. Clara Reeve multas fabulas 33 Vers | English baron. a Gothic story 1778. Num linguam latinam bene 34 Vers | story of the seventh century 1802; The old English baron. 35 Vers | of the sixteenth century 1806; Edwin, King of Northumberland. 36 V, XIV(32)| vivunt Sen. Con. ad Helv. 19.2~ ~ 37 Util | Barclay (Paris and Nancy) 1902. Repositorium multorum rerum: 38 Util | vergleich. Lit.-Geschichte 15 (1903). De omnibus operibus Barclaii.~ ~ 39 Util | Cambridge and New York) 1910, vol. 4, 290-299. Quamquam 40 Util | Kunstdruckerei Wilh. (Postberg) 1934.~ ~7. Bensly, Edward, in 41 I, IV(8) | inservare volucres, Th. 194.~ ~ 42 IV, XXII(49)| poetarum; cp. Ov. Tristia 2.216); Neuter vacavit 1630, 1634, 43 V, XX(45)| i.e. è que; cp. Stat. Theb. 2.260, 6.634.~ ~ 44 V, X(20)| fletibus ora natant Th. 2.337); nutans 1630, 1659, 1664b, 45 V, V(13)| pro sis; cp. Terentius An. 2.5.13 et alibi~ ~ 46 V, I(5) | gemuit prope limina nati" Th. 2.65).~ ~ 47 I, I(2) | alia Silv. 5.2.128, Th. 2.718, Th. 4.801.~ ~ 48 I, V(9) | Ovid. Meta. I. 212 seq.~ ~ 49 II, VI(11)| pri. in inferiori paginae 250ae parte.~ ~ 50 Util | Lovaniensia 32 (1983) 1-27. Hoc opusculum illius philologi 51 I, III(7) | nomen est Agamemnon (l. 282) legitur, e libro ab H. 52 Util | New York) 1910, vol. 4, 290-299. Quamquam ad textum 53 Util | York) 1910, vol. 4, 290-299. Quamquam ad textum Latinum 54 I, I(2) | Lemniacis armis - Silv. 3.1.131-2; Mavors in hoc versus 55 I, XI(26)| absolutus est - Apollodorus 3.14, fabula haud pervulgata.~ ~ 56 I, I(2) | apparet: Oebalii - Silv. 3.2.10; Lemniacis armis - Silv. 57 I, XII(27)| decurrens lupa" Hor. C. 3.27.2-3); rara 1664, 1673~ ~ 58 V, I(5) | licet ipsa profari" Th. 3.688) aut in quinto pede ("ventum 59 V, XI(28)| nomina ex Plinio 3.7.13.~ ~ 60 II, XVII(49)| Latinitatis Medii Aevi II/5 #31435.~ ~ 61 I, XIII(31)| filius Hicesiae (c. 400-325 A.C.N.), qui condidit Cynicam 62 II, XV(41)| bibendum. cp. Plautus Rud. 363. Vix dicere necesse est 63 I, VI(15)| addere voluit scriptor:~ 3a. "Miraremur haec, ô Timoclea," 64 II, V(8) | debellandi sunt;... (sequitur II.4.6. quo tempore...)~ ~ 65 I, I(2) | 5.2.128, Th. 2.718, Th. 4.801.~ ~ 66 I, XIII(31)| Diogenes filius Hicesiae (c. 400-325 A.C.N.), qui condidit 67 Ed | English books, 1641-1700, reel 407:5.~ ~ 68 II, VIII(17)| est. vide Ov. Meta. VIII. 445 seq. Poeta dicit Oloodemum 69 I, VI(15)| inferiore parte paginae 48 invenitur, ubi plura vocabula 70 V, XIX | annis apud me continui.~ ~4b. Cum sororem meam Annam 71 V, XIX | sermone vocem amisit.~ ~4c. Ego refectam solata paucas 72 V, XIX | vicinorum Regum preces.~ ~4d. Postquam annorum viginti 73 V, XIX | Martis nostri templo sunt.~ ~4e. Sed paene tristiora fuêre 74 V, X(25)| praestitibus Laribus Ov. F. 5.129~ ~ 75 III, XII(35)| i.e. retibus. cp. Ov. H. 5.19 retia maculis distincta. 76 I, I(2) | Statii: inter alia Silv. 5.2.128, Th. 2.718, Th. 4.801.~ ~ 77 I, XII(29)| sub Aetna iacet, Ov. Meta. 5.353, quocirco carmen ad Siciliam 78 V, IV(12)| Stat. Th. 6.802, Verg. A. 5.438); exuerunt 1630, 1634, 1659, 79 II, I(1) | eirktê = carcer; ex Polybio I.56 (Carthaginenses Eirkten 80 III, III(8) | cp. Polybio 6.51~ ~ 81 V, XX(45)| cp. Stat. Theb. 2.260, 6.634.~ ~ 82 V, IV(12)| sec., 1664 (cp. Stat. Th. 6.802, Verg. A. 5.438); exuerunt 83 IV, VII(11)| cp. numine laevo Mart. 6.85.3) 1627, 1630, 1659; levem ( 84 I, V(11)| linguas serpentum (Seneca Med. 687), ad fulmen Jovis vel hastam 85 II, V(8) | veteribus exstinguunt."~ 6a. "An ideo autem ferenda 86 I, XII(29)| Typhoeus: Seneca Med. 773 "Typhoeus...qui regna concussit 87 IV, XIII(26)| ut saepe ex Statio, Th. 8.688: "Cuspis in armigerum Phlegyan 88 V, I(3) | praeclarissimus (Juv. 10.221, Sen. Ep. 95.9), procul dubio ad Africam 89 Vita | auctor noster. Filius eius abba creatus anno 1673 mortuus 90 I, XVIII | persuaseris omne genus imperii abdicandum. Neque enim sub republica 91 II, XVII | sideribus, quique adeo non se abdicarunt potestate ut res supersint 92 I, VI | illa invidiam non verita abdicati coniugii, quod primum erat 93 V, XII | lucri sit nobis ex eorum abdicatione quae mortales pretiosissima 94 IV, XIII | Sustinuêre aliqui dicere abdicaturum in ipsa contione maiestatem, 95 I, V | speluncae aditum peritus artifex abdiderat. Stratus erat asseribus 96 IV, V | brevi sica, quae sub veste abdita erit, miserrimum pectus 97 IV, VII | causas dedit, easque perpetuo abditissima ratione propagat. Neque 98 V, XI | Saevit cura ferox; falso non abditus ore~ ~Ipse sua insanus furit 99 III, XVIX | praeesse, donec Iunonis numine abducetur ad nuptias.'~ ~2. "Postquam 100 IV, IX | avertit se a puero eumque abduci imperavit. Spes autem ea 101 III, VIII | aetatis nimiam cupiditatem abducimus. Redii deinde ad matrem, 102 III, XVIX | consilio Syracusas Argenidem abducit, non tam iratus Lycogeni 103 II, XIX | curandum breviter corpus abductus est, interimque Meleander 104 V, XII | segni vel rebelli consilio abeamus a reverentia, ne foris haec 105 I, XIII | negas, non in totum a te abeo. Sed audi me, Archombrote. 106 IV, XIII | in totum ab admiratione aberam, quod adeo improviso mihi 107 I, III | stipatum nebulis erat caelum, aberatque tunc luna, quae saepe incendiorum 108 III, IV | antevertis consiliis, quantum aberis a Merganiae fato? Regio 109 I, VII | incideret. Ille cum non aberrasset a via, stabat ad flumen 110 III, XII | venatio, procul omnibus aberraturum in nemore & ad Poliarchum 111 I, I | duoque Timocleae servi qui aberraverant, superato callium flexu, 112 II, VII | a solertia nec a fortuna aberravit. Namque Timonides ubi audivit 113 III, XV | Vellebaturque media intentio inter abeundi & manendi consilia. Hinc 114 IV, I | tantum ut hosti sed praedoni abeundum. Sub haec frendens toto 115 III, XXII | causa narratur, aliquot anni abeunt, necdum contestatio litis, 116 V, I | de summo litore devovendi abeuntes. De spoliis deinde rixari 117 IV, XVIII | licebit, sed a sui cura abeuntibus praesto erit hic Regibus& 118 I, XX | subiêre haec ultima verba abeuntis Poliarchi, meminisset Palladem 119 V, XIV | eadem monens, nec satiata abeuntium vultu, salutatos iussosque 120 IV, XVI | esse questus quia minae abfuerant.~ ~4. Itaque tanquam satis 121 IV, XIIII | multo plus anno Astioristes abfuerat, cum Britomandes morbo solutus 122 V, XX | diutissime auribus usus abfuerit. Poliarchus, ut eloquentia 123 II, X | cum plerique eorum triduo abfuissent, rediêre ex Mauritania ad 124 IV, XXII | Sed ictibus fortuna tunc abfuit & equi quamquam illo concursu 125 V, XI | numinibus non uno plus mense abfuturum sponte ab Africa. Dimissum 126 Vita | partem, quod opus paucos abhinc annos in lucem editum est 127 IV, XVII | rerum nostrarum fortuna abhorreant, mi gnate, hinc scias: quod 128 III, V | conditione a Selenissa non abhorrens. Anum enim Reginam & rugis 129 I, XVIII | modo aut conveniunt aut abhorrent a naturae libertate. Si 130 V, XIII | praeda, & quamquam in veste abhorrenti a cultu regio, tamen a populari 131 III, XXIII | numinibus vestigia erant non abhorrentia a frontium rugis. Inter 132 V, XIV | optime fili. Si a negotiis abhorreo, si templa nunc tantum & 133 I, VII | dicturum--neque rem a vero abhorrere, quandoquidem sub terra 134 I, XX | illius pedes prolabebantur abibantque breviter ramo tacti. Nulli 135 IV, XVII | strenue redeas. Primo mane abibis hinc ad illum. Fides tua 136 IV, V | veneraretur, ad Meleandri pedes se abiecit tenuitque reluctantis vestigium. 137 II, VI | cladem pugnabo? Ego vilis abiectique animi paene ad servilia 138 III, XVIII | habuisset domesticum numen, illa abiectis modestiae specie luminibus 139 II, XVII | pluvias, ut in proverbium abierit vestra illa ludendi fingendique 140 I, I | Inter haec verba in amplexus abierunt, & salutatione mutua functis 141 II, X | excusavit quod insepultos abiiceret: ubi primum Africam dedissent, 142 III, XXII | tot annorum incrementa? Abiiciendae mehercule erunt aut uno 143 V, XIV | quam nos scilicet omnem abiicimus) tanquam ab exosa cruce 144 III, XX | confestim adfuturos." Cum servus abiisset: "Expectaris ab Argenide, 145 IV, III | securam? Ut a moribus meis abirem? Ut levissimo iuveni fiderem & 146 V, IX | per Siculos illos quos cum abires ab Insula veneratus es, 147 II, XXI | facio. Solvite cingulum, abite domum, Cives. Neque in mei 148 II, VIII | Cur simul? Cur inscio Rege abitis? Unde ista circa vos a servis 149 II, XXI | milites permovere, quos iam abitu vestro lustrabitis. Absit 150 II, XI | exegerit annos,~ ~In formas abitura novas, cum frondea fiet~ ~ 151 IV, IV | supervacua in penatibus mora abituros a milite. Ipsi qui aderunt 152 V, XVIII | contemptus & coram violatus non abiudicatam modo sed fascinatam Argenidem 153 V, XVI | in mari etiam a conspectu abiverat.~ ~3. Qui primi de navibus 154 III, V | parem conditionem (si ista abiverit) neglecta fortuna mihi & 155 IV, VIII | nondum scilicet a filio ablactato arentia. At mulier, tanquam 156 IV, III | propitiis ventis in altum ablati primum audiri & deinde videri 157 III, XIII | nocte ad ficta negotia anus ablegari non poterat. Nec consultius 158 IV, VII | eo ter oculos manusque ablueret; togam se & coronam illi 159 I, IX | non expiabo nisi sanguine abluerim. Quid illi cum Sicilia, 160 V, I | hic fessos melius fons abluet artus.~ ~Sic fremit&emdash; 161 IV, VII | peccem, mone quo ritu me ablui & quam hostiam dare sacra 162 I, XVI | videretur officio & culpam abluisse. Nunc de integro quaestionem 163 IV, VII | fonte aquis cum omnibus suis ablutus est. Valvas deinde templi & 164 III, XXII | tamen aequissimos fuisse non abnuas, cum ab illis conditas leges 165 IV, X | spiritibus gaesa quassabat abnuebatque se vivum capi posse. Nec 166 V, IX | vestris videro. Tu, si hoc abnuis, at consule saltem qua ratione 167 V, X | filio pacatum (quid horres abnuisque?) efficiam. Nec mirere qui 168 I, X | poterant graviora si decipi abnuissem. Fecisti, gnata, praecipue, 169 I, XVII | esset. Meleander non modo abolenda odia retulit sed & odiorum 170 III, VI | castellis iam utilitate abolita? Ne parce locorum nominibus, 171 IV, II | servitutis genere, quod intra se abominabantur, palam laudabant. Quaerebatur 172 II, V | enitendum ne impune auferant abominandi in Reges exempli audaciam. 173 I, II | calamitas omnibus gentibus abominandum exemplum est quae quietem 174 IV, I | tua te melius excipiet. Abominare hanc terram, tot curarum 175 V, X | discessum quem tantopere abominaris imputabam humanitati. Scis 176 I, IX | triste de Rege allatum est?" Abominata illa dirum de Meleandro 177 III, XVII | repente per praecipites motus abriperent. Theocrine, proelio calens 178 IV, IX | sequeremur.~ ~9. "Dum his rebus abripimur, interim hora effluxerat 179 II, XI | tantum erecto, ut lapsus in abruptum caveretur, & in eum innixi 180 II, VIII | assequor & mox isti furtim abscedent & nos illum cum armis aspiciemus. 181 V, XI | accipiens ut nec tota caligo abscederet. Subeunti porticum Archombroto 182 III, XXIII | epilogum dedêre. Post haec abscedunt in diversa. Ferebatur in 183 IV, XVII | quod vix ab oculis meis abscesserat Fetialis Sardiniae, nobis 184 V, XIII | Aneroëstum appellari; non se abscessurum a latere; deorumque beneficio 185 II, I | ambitum amplexus. Imae radices abscissis praeruptisque rupibus attolluntur. 186 III, XI | formidabile murmur~ ~Accipit, absentes si qua leo devovet agnas,~ ~ 187 I, VI | aliter isti Lydi, & (haud absimile fortunae ludibrium) par 188 III, V | largitioni intentus non absimilem victoriam aspexit in theatro, 189 II, XII | consumpsit cum Regina non multum absimili omnium in se cultu quam 190 IV, IV | quibus olim Regibus haud absimilis consuetudo sceptrum abstulerit, 191 IV, VII | procul sontes, sacroque absistite templo,~ ~Queis fixum stat 192 I, XIII | contemplationis venustatem ad effectum absoluta felicitate traduci. Sed 193 III, XXI | ordinem ille constituit. Absolutam triremem dicavit Argenidi, 194 V, VII | Forsitan quippe fore ex usu absolutis latronibus non inanem Arsidam 195 I, XI(26)| Halirrhothio in Areopago dicta absolutus est - Apollodorus 3.14, 196 III, XXII | foro? An vero de veteribus absolvant paene ad scaturientium numerum? 197 II, XXI | animos lymphavit, ô milites? Absolvebat vos iustissima causa, quos 198 III, XVII | erit si apud te, virgo, me absolvent. Scias enim: ego nec genere 199 I, VI(15)| aut eorum pereuntes amicos absolveris. Nam hi Reges (si verum 200 II, XI | damno, scire an me fortuna absolverit." Nemo in regia fuit qui 201 III, XV | vis ab hoc sacramento me absolvet. Nullius unquam nisi Poliarchi 202 IV, X | me ab hac sollicitudine absolvis, quo successu dolueris quodve 203 IV, XVIII | mare quod ingestas opes absorbeat. Equidem vera haec esse 204 III, XXV | ibat seditio! Capax labes absorbere Siciliam & quamquam absentem 205 II, XVII | excidentium terrarum labes absorbet, solidos illos naturae sinus 206 II, II | totos cum vehiculo equos absorpserit. Archombrotum Regis pondus 207 II, XX | est, sed pondere spatioque absterritus, equos in navibus paucos 208 I, XIV | in hanc domum violentia abstine oppidanos. Hoc & fidei in 209 IV, VIII | poterant dici. Nam solerter abstinebat hoc nomine ne de eo cogeretur 210 II, V | seditionibus, si rebellio abstinebunt, patienturque mitius se 211 IV, XIII | Regem qui tot annis publico abstinuerat repente prodire ad populum 212 I, XX | Lycogene moniti non modo abstinuêre rixa, sed & frequentibus 213 II, VII | Poliarchus tamdiu armilla abstinuisset, tum multum Lycogeni debiturum 214 II, XV | idonei testes, in diversum abstracti conduntur in carcerem & 215 III, XV | patre defensio? Quid si abstrahemur nunquam redituri ad conspectum? 216 II, XI | opulenta, quam simul latrones abstulerant illos gemitus & paene fati 217 II, XI | mecum allega. Huic quae a te abstulêre restituam, adhuc ut ab ipsis 218 III, XVIX | ipsam genio manuque divinam abstulisse successum euntibus in se 219 IV, XVII | animam prope meam latrones abstulissent in cistula. Iam vero ut 220 IV, V | explicuit.~ ~11. Quamquam absum, Poliarche, forte plus tamen 221 IV, VIII | animi vires continuus dolor absumeret. Duxit tamen uxorem ex cognatis 222 V, XI | contulerant, & cruenta certamina absumpserant fortissimos optimatum ac 223 III, XVIII | tumultibus reliquum noctis absumptum est. Prima luce Cleobulus 224 II, IX | Inter has cunctationes dies absumptus est & mox luna igneis cornibus 225 I, XVIII | felicitatem qui firmiori habitu absunt a morbis. Ita se regiam 226 III, XVIX | exoneravit Regis animum absurda pietate? Tulit denique se 227 III, VI | neglegere avitam prudentiam, & absurdum reverentiae genus esse quod 228 I, XX | qui vel rusticis opibus abundabant vel egebant urbanis. Haec 229 II, XVII | mitioris caeli quo fruges abundant? & quos excidentium terrarum 230 I, XV | praestitae fidei memorem abunde promitteret; servarent ad 231 III, IV | in tuas & patriae clades abusa est. Illa facilitas, illa 232 III, XXV | inciderat: pretiosissima abvecta ex privato Radirobanis instrumento; 233 IV, XVII | proficisceretur? An suos milites secum abveheret quos Hyanisbe propemodum 234 IV, X | nam neque repertos qui eum abvexerant neque superfuisse vestigia 235 V, I | emdash;Hyblaeis si Regem abvexerit error~ ~Vallibus, & reducem 236 III, X | intra limen prorumpere, ac--quod unum licuit!--gravissime 237 ded | divinae indolis Princeps ac-quod felicissimum in Rege est-labore 238 II, I | convenient, nec Lycogeni omnes accedent. Multi enim me percelli, 239 I, X | procul erat Rex, qui ad genua accedentem ponentemque dexterae osculum 240 IV, XVIII | denique ad privatorum sortem accedentia incipiunt; mox in gratiosos 241 I, XII | fraudis ingenium ad naturam accedentis, pilos iussit apud se asservari. 242 V, I | exuat astris.~ ~" 'I, gnate, accelera, laeto cui germina succo~ ~ 243 I, XX | fraude deceptus. Et illa accelerata pompa (vixdum enim horam 244 III, IV | timor paenitentiam civitatum acceleret, a quibus propediem videbis 245 V, X | illius matri se crederet. Accendebant iam sponte turbatum procerum 246 IV, X | Ursimus, & caecas peccando accendimus iras.~ ~7. Cena, ut bellum & 247 I, XI | Parata fax erat. Quam cum accendisset Timoclea, ad Poliarchum 248 II, X | altis vulneribus intravit. Accenditur violentius Poliarchus nec 249 I, I | honorae~ ~Fulget apex, tales accendunt lumina flammae.~ ~Humanum 250 I, IV | quaestionem publice ignes accensos. Ego errorem nominis veritus, 251 III, III | tantum metuere. Mulcebat accensum Virtiganes elevando Archombrotum, 252 III, XVII | tuarum virtutum est quod fama acceperam & me tamen rapuerant.'~ ~ 253 II, XXI | plus viginti illas voces acceperant, quibus ad suorum ordines 254 IV, VIII | plures in Galliis Reges esse accepimus &, si quid de iis affertur, 255 I, V | retulit Poliarchus. "Post acceptam iniuriam maxime interest 256 V, III | salutis aliquod pignus) acceptas epistolas continuo leget & 257 II, XIII | An quia Phoebeis nemo est acceptior aris,~ ~Invidiam Veneris, 258 I, X | commeaturis. Panormi tunc erant. Acceptisque codicillis, quos perplexos 259 II, V | esse illam virtutem, quae acceptos immortalibus homines facit, 260 V, I | Vivet iô. Quid se, velut acceptura merentem,~ ~Angusto vacui 261 IV, XIX | illuc enim convenerant accepturae ducum imperia) haud aegre 262 IV, VII | tantum quae sit ea sors accepturi oraculo. Si sic censes, 263 III, XVII | insidiae Praetorianos & vigiles accersam.' Spississimae tunc nubes 264 II, VIII | sentiam. Rex hominem rursus accersat. Tergiversationem non verebor 265 II, III | consilium in re subito oblata accerse. Si venient, confestim maiestatis 266 IV, II | deinde filia ut Selenissa accerseretur, ipse per ministrum qui 267 III, XXV | Radirobanis medicus, quem aliqui accersitum procurrerant, venit. Is, 268 V, V | cubiculum virgo regreditur, accersitumque ad se Eurymedem iubet agere 269 V, XIII | se promittit. Haud mora, accersitus est Crestor, olim Aneroësti 270 V, XIV | ad hoc vitae genus ipsi accersivêre, hanc gustationem promunt 271 III, XXI | forti. Clam enim milites accersuntur. Et ubi Meleandro suae vires 272 I, I | dum ipsa loquitur, servi accesserant) "seu iuberi seu rogari 273 IV, VIII | venerunt. Postquam propius accessêre, monuit gubernator militarem 274 III, IV | alios fideliores tibi. Non accesseris odiis quibus aemulos devovent-- 275 IV, IX | temeritate ludentium. Propius ego accessi, si in illo forte coetu 276 II, XXII | id haberi. Tarde igitur accessimus, diuque sive monstrum hoc 277 IV, VIII | ratis accedere neque, si accessisses, viam qua enitereris per 278 I, XIV | Illuc cum rediisset mulier accessissetque in circulum, otiose compositis 279 IV, XVI | quoque ultioni qua posset accessuram. Radirobanes responso Reginae 280 V, V | navigavi, sive Rex iam adesset, accessurus exercitui quem maximum ducit, 281 V, XIV | esse qui familiarius ad accessus deorum promotus eos amicis 282 III, IV | prope legitimae. Has itaque accidendo vel iniuriam facere credar, 283 IV, III | Victa anus conscientiae labe accidensque ad pedes Meleandri: "Summa, 284 IV, XX | praecipui ad Radirobanis genua accidentes cum fletu rogabant, quae 285 V, XV | accipere. Nam & commodum acciderat quod ille mercator vel non 286 V, XV | sic voluit. Nihil gratius accidere posse putabam quam si Radirobanes 287 I, XVII | amentia, quod Heraleonti accidisse multi stupebant. "Sunt, 288 I, XX | promovit ad Argenidem gradus acciditque ad genua & tanquam vota 289 I, XX | pluresque Argenis quam Pallas acciebat ad sacrum.~ ~5. Quo igitur 290 II, VIII | Ipse deinde secutus est, accinctosque paulum a via sub veteri & 291 I, V | Rursusque non difficilis accipiendis fossorum ictibus, quos nec 292 IV, XVIII | Iacebant inter vina aut accipiendo inepti imperio cantabant, 293 IV, XII | premendus est, ô Rex, aut accipiendus in dominum. Quantum enim 294 III, XXII | quis cliens dederit cadat; accipienti patrono imperetur a foro 295 III, XIV | vocibus credere quas solas accipiunt--praesertim nemine ruinam 296 III, XVIX | votorum iuberet a patria accire meae sortis & dignitatis 297 II, XVI | vicinis locis ampliorem manum accirent. Multi, duce Menocrito, 298 III, XXV | decuriae ab ipso atque Eurymede accitae sparsim in campis erant, 299 II, V | veluti Siciliae possessionem accitis. Quod si ista meliores dii 300 IV, XXI | 4. Uno deinde captivorum accito ea lege illum ad suos dimisit 301 IV, II | forte suorum carissimos acciverat. Praeter mansuetudinem in 302 III, III | modo consensu sed & votis acclamantium militum sola in eum Argenis 303 III, XI | Cerne magis pigras latus acclinare per umbras,~ ~Vel parva 304 II, I | paulatim faciliora latera acclinat, donec ad verticem pervenias 305 IV, VII | sacraverant. Id ubi monstrantibus accolis Arsidas conspexit, tacitis 306 V, XVI | maxime humanitati & laetitiae accommodatis. Argenidi, praeter quaedam 307 II, XXI | in iis nos hodie victores accubituros." Inter talia suorum cuneos 308 IV, X | Arsidas; infimo Gobryas loco accubuit. Cenantibus multus sermo 309 I, III | ambulationis voluptatem accumbens, oneraverat tectum. Nec 310 II, XVI | nomini parcebat: solium cum accumberet mensae; vestis purpurea 311 V, VIII | tanta fide tuas res measque accurantis. Utinam nunc vidisses, Arsida, 312 II, XVII | inter homines secretaque accurate explorant & sagaciter de 313 V, XIV | veneror ut mandata mea neuter accuret aut sospitem deinde aspiciat." 314 IV, III | erupit simulque exsonuêre accurrentium ex Regis praecepto vestigia. 315 II, VI | consilia. Super omnia se ipsum accusabat quod reducendi Poliarchi 316 II, X | verba exhorruit. Veneficii accusabatur Meleander; delator Lycogenes 317 V, II | tacitis intra se questibus accusans, breve mitigando animo tempus 318 I, XI | ultro tui copiam faceres accusantibus. Neque enim aliud in te 319 II, XV | conscientiae notis quam accusantis voce laboraturos; duplicem 320 I, I | istius matronae lacrimas accusassem, quae coëgit ut veniam petere 321 V, III | ratio? Huic scilicet quem accusat litteras mittet? Hunc iubebit 322 IV, II | Radirobanem inimicitiae, de accusata Argenide vulgi suspicio, & 323 IV, II | Aut quae haec tam confusa accusatio est? Nec Radirobanis mecum 324 IV, II | quidem tanquam ad iustam accusationem expavit, sed iniuriae impatiens 325 II, XV | Eristhene & Oloodemo productis, accusator multa eorum in Regem facinora, 326 I, XV | de Poliarcho est mentio. Accusatum quidem scio, sed adhuc indemnatam 327 III, XV | multum doluisti? Quam saepe accusavisti absentiam meam?"~ ~2. At 328 IV, V | me tamen pervicacis animi accuses, qua fas erit cuncta suppressis 329 III, XXI | Sed ne anus nos deserat accusetque conatus ad quos ipsa iam 330 I, XVIII | contrarium versa, ut iniuria accusetur nationum sapientia, quae 331 II, XXI | fore, inermes constituit. Acegorae tamen duobusque praeterea 332 II, XXI | utique postquam primus Acegoras ausus est deditione experiri 333 II, XIV | mitibus succis vim domant acerbi saporis vel praemiis invitant 334 II, XV | consilia strictim explicuit. Acerbior oratio fuit de veneno & 335 I, V | sponte excusaturum Meleandrum acerbiora iudicia hostesque veniam 336 II, XVI | Dunalbium litteris monuit ut ab acerbis consiliis Regem averteret; 337 III, XII | horruitque36 ad nuntium acerbissimae rei. Maior erat is motus 338 V, XIV | rationem. Eo modo qui nobis acerbissimi sumus hostes, reciso aut 339 I, X | meis partes eorum questu acerbissimo implerunt. Summa clamorum 340 V, IX | mutuo colerent coivisse acerbissimos hostes, nec ingratiis in 341 II, IX | Timonide in cubiculo secretus acerbissimum funus & fata iniqua terrasque 342 V, VIII | Est quod prius meae cladis acerbitatem intellegas." Ille ratus 343 II, XX | fortuna restituto inter acerbos risus: "En iam, inquit, 344 I, XX | igne refecti; quo dum ex acerra dissipantur, cantu a proximis 345 IV, XI | mensuram, interdum residentem acerrimae cogitationes figebant. In 346 III, XII | potuit, ab iis diversus inter acerrimi doloris suspiria agitabat 347 IV, XVII | adversus Africam navigare, acerrimo metu cohorruit ne rapta 348 IV, XV | parum tamen potuêre in acerrimos fluctus, donec classe compulsa 349 V, II | virtutem. Radirobanem vero acerrimum sibi hostem sciebat, & in 350 III, I | cornua erant; surgebant acervi cadaverum & per ipsa mortuorum 351 III, XXII | plenissimi negabunt tot causarum acervos semestri iurisdictione digeri 352 I, II | interim Poliarchus delibuto aceto vulnera lavit, ne tumore 353 IV, XXII | elaberis, non si plenius quam Achillem inviolabili Styge tua mater 354 I, VI | Herculi Philoctetem, neque Achilli Patroclum invidemus; paucique 355 III, I | signa; non frons, non terga aciei, non latera aut cornua erant; 356 V, VII | transmittam ad regiam. Hic deinde acquiescam patientius, donec ire per 357 IV, XIIII | remigum qui te vehant. Interim acquiesce in hac puppi, nec setius 358 IV, XIIII | merebantur, premi. In eo acquiescebat Timandra, sibique domi & 359 V, I | procul a toro in hemicyclo acquiescens accedebat identidem ad iacentem, 360 V, XVIII | quam antea in una filia acquiescentem duobus & talibus liberis 361 V, VII | post longam forte insomniam acquiescenti. Sed Phorbas ad Gelanorum 362 I, V | inspector accederet. Ubi acquiescentibus universis tuta res visa, 363 I, XIV | Archombroti cubiculo, circa acquiescentis lectum, octo in comportatum 364 I, XX | consilium animo sederat cui acquiesceret. Ergo se ituram respondit, 365 III, XXV | melius in proximo tentorio acquietura.~ ~5. Haec adhuc omnia veluti 366 I, XIX | exciperet. Et tunc quidem flens acquieturum reliquit.~ ~4. Nocte vero 367 III, XX | considere; ipsa in sella alia acquievit. Is vero spe quam anus fecerat 368 I, III | monstravit Olympum,~ ~Illi acres subiêre nefas, humilemque 369 V, X | hereditate, et&emdash;quod acribus animis praecipuum est&emdash; 370 IV, XVIII | Atqui nulli ad eam rem acriores quam hae Regibus pensitandae 371 IV, X | haec pestis consumpsit. Acta est praeda ex vicino omni 372 II, XI(27)| Ogygius est Actaeon, Ov. Meta. 3~ ~ 373 V, XIX(43)| 1630, 1634, 1664b (sensu activo); exoso edd. pri. et sec, 374 II, XV | urgeretur. Sed deprecatus est actor impetum vulgi donec iudices 375 V, III | provincia (in qua scilicet aut actorem aut reum perire necesse 376 I, XIV | devotione ad obsequium Regis actos. An neminem inter illos 377 II, XVII | quae sors Siculas mentes actura sit? Nescies autem quando 378 III, XV | tarde per omnes Archombroti actus perque omnia verba, redeunte 379 IV, XXII | permoverant. Nec segnior acuendis militibus Radirobanes multos 380 III, V | praesertim cum impetus naturam acuerat. "Audendum est, inquit. 381 V, II | Nunc ille laudare, nunc acuere suorum studia, videre in 382 IV, XVIII | suoque satis ingenio vulgus acui ad laborem. Demus praeterea 383 I, XIII | saltem non sunt excitandi aculei iniuria vel contemptu. Unus 384 I, XIV | merito atque temporibus nec aculeos nec suavitatem desideres. 385 III, IX | lanificii erat rudis, non acum, non colum tractare assueta. 386 I, I | caput sopore componere, cum acutissimus clamor, primum quiescentis 387 III, IX | Argenidem. (Ea enim ad nuptias adacta, usurum se deinde cogitabat 388 III, XVII | plusquam ad mortem opus erat adactas, enixius rogavêre Regis 389 V, II | hanc in fervido iuvene & adacto matris imperiis non spontaneam 390 IV, XVI(29)| Tomyris Scytharum Regina adactum in insidias Cyrum Persarum 391 II, IV | ad animi captivitatem adactus, horto digreditur quem paulo 392 II, VI | smaragdos,~ ~Aut facit, ô adamas, te sibi luce parem,~ ~Pallentemve 393 IV, XIX | aperiebantque bis de die, animalibus adaquandis & ad ceteros civium usus. 394 IV, XIII | Manabat & plurimus sanguis adauxitque hoc ipsum insaniam, quod 395 V, II | succinctus tuis viribus, addamque Radirobanem Lycogenis fatis. 396 ded | haud mora confectus est. Addat Numen Tuae vitae illos annos 397 II, XVII | potestate invaluit?~ ~9. "Addebam nec deprehendi satis posse 398 I, XX | incolumitas petebatur principibus. Addebant innoxios caeli haustus nec 399 III, XV | esse sentiebat Poliarchus addebatque metuendam Archombroti gratiam 400 III, IV | tabulae iam plenissimis libris addendae sint.~ ~6. "Minimum putem 401 I, XIII | vanissimo numine saepissime addens. Eruditorum vero praecipui 402 III, V | Oceano ad nos diffundit. Adderem seriem Regum, quorum antiquissimos 403 I, XVII | illa non perdat."~ ~4. "Adderes, subiungit Meleander, vix 404 IV, XIX | erant. Si alicui manipulo se adderet, non lateret in paucis, 405 III, XV | benevolentiam in se Dunalbii adderetque non levius Antenorem & Hieroleandrum 406 II, XVII | nunc in astra respiciet. Addet denique formidolosum quiddam, 407 III, VI | illorum institutis velit addicere. Et has igitur arces, quae 408 V, IX | deliberare cui se parti addicerent. Etenim praeter Gallos, 409 II, XVII | potestati sine sacrilegio non addici, urgerem vehementius nisi 410 III, IX | obstabat officio cui eram addicta & ad quam nefas erat praeter 411 I, XV | nemo tuis rebus Poliarcho addictior fuit, nemo bellica laude 412 III, VI | continebantur civium vota. Addiderunt saepe contingere ut vexatus 413 II, X | descenderet. Huic cum alium addidisset compari fato, victor quoque 414 ded | quod Vos modestius extincto addidistis. Tali scilicet auctore ingenerari 415 V, VII | Laudavit Iuba consilium addiditque praesto esse qui, quemcunque 416 IV, XVII | delectus castris locus, & additi Gallis Mauri vexilla in 417 III, VI | historiam, erubescunt se alieno additicias sceptro esse nec domino 418 II, VIII | postridie ad Lycogenem scripsit, additoque ad blanditias imperio ad 419 Util | latinitate; de familia Barclaii. Additur index editionum et versionum 420 IV, XIX | nominis, imperaret. Huic tamen additus Gelanorus ut vigore aetatis 421 III, XXI | numinibus vocatis Poliarcho se addixit. Sed me deinde iurgio premit. " ' 422 V, XIV | constat nostra disciplina. Addo nec laboribus corporis, 423 V, III | aut de quibus ipse legatus addubitet? An invidiosissima delatione 424 IV, IX | consentire. Post haec puer adducendus in urbem tradendusque coniugi 425 IV, XII | tantum adesse sed alumnum adducere praecepit vultu adeo extra 426 III, XVII | exploratores iussit qui repertos adducerent. Sed sive per portam qua 427 I, IV | hospitibus ostium tremens adducit & iubet palam servum quae 428 III, IX | illic31 communem praedam adducite.'~ ~ 429 III, XX | homine non probas. His quoque adducta sum ne hoc affine, te & 430 II, XX | lacertis & ad pectus obnoxie adductis. Nunc amens stupebat, nunc 431 IV, XV | mox suspensum mare extulit adductisque nubibus abstulit caelum. 432 IV, III | vestigiis ad conclave se recepit adductoque ostiolo: "Nunc iterum mei 433 II, IX | prope rigentem excipiunt adducuntque Timonidi. Tum vero laxatis 434 III, IV | affectibus. Nunc causae se addunt; nunc tempore utuntur iam 435 II, V(8) | extorqueant, furiose suis adduntur nexuque coniurato publicum & 436 V, VII | miseris praeter se ullum adduxerit, capite lues. Quin si interim 437 II, XI | certamine perierunt. Tres adduxi superstites. Sunt ecce in 438 V, X(21)| 1664; obduxisse ed. pri.; adduxisse 1630, 1634, 1659, 1664b, 439 III, XI | latendi pericula rursus adegerat.~ ~ 440 III, XVI | expectes? Illam ad paenitentiam adegi meis verbis. Mitigato in 441 Vers | scripsit, inter quas sunt Adelaide; or, The Chateau de St. 442 I, XX | saevierat, omissis infulis quas ademit de capite, supplex accessit 443 IV, XX | praesentior Poliarchus. Ademptae sunt puero vittae, iuvitque 444 IV, XIX | ad pugnam coierunt. Sic ademptum spatium sagittis fundisque 445 I, XVIII | totidem comitiis non pridem adeptus, paulo post eorundem hominum 446 I, VII | Gelanorus equos revinxerat aderatque ad speluncam. In quam ubi 447 V, II | adfuturum. "Quod si, inquit, aderis prior, finges cursum destinatum 448 IV, IV | abituros a milite. Ipsi qui aderunt Regi non confusis castris 449 IV, IX | tradit. Concesserat Regina ut adessem. Sed quae vidi quaeque audivi 450 IV, XIII | exhiberent viris dignam adessentque caelitum coeptis, qui tam 451 I, XX | optaturam hunc fratrem fuisse. "Adeste saltem fugienti, inquit, & 452 V, I | Insontes animas, nullique adeunda virescunt~ ~Supplicio nemorum 453 V, I | constantia, quae valenti adfuerat, paene pereuntem comitabatur. 454 III, V | deliberans filium rogat pluresne adfuissent cum Radirobanes id sibi 455 I, XI | Timoclea, testem volo. Adfuisti facinori. Vidisti pugnantem. 456 II, V | unam pertinaciam anteponunt adhaerentque Usinulcae, vincentur---- 457 II, XVII | scenam mittenda? Sin putatis adhaerere ipsi infanti hoc fatum quod 458 I, VIII | iunctus nunc in ultimis adhaeret. Ille tibi aut patrono meo 459 I, VII | ut in solatium virtutem adhibeat, quae nec clades mereri 460 V, XVIII | incautus venenis; eius medicos adhibebam aegritudini meae; sed noluit 461 I, IX | sollicita omnem medicinam adhibebat parum exaudienti, nunc alterno 462 III, IX | conscientiam eorum, quos secreto adhibebimus, nimia mora in proditionem 463 III, IX | fuit? Advolavit ad solatia adhibenda? An potius suam aliis pietatem 464 I, XIII | ingenia venire ad principes adhiberique negotiis. Quippe & Poliarchus 465 II, XIII | innoxiae domui curatores a Rege adhibitos qui eam domino suo servarent, 466 I, IX | Meleandro omen & tanquam adhibitura solatium: "Immo, inquit, 467 II, XIII | Parnassi frondes, canino funeri adhibuerant. Tunc vero de illius interitu 468 III, III | malo confusa ad solatium adhibuerat Selenissam. Simul ambae 469 II, XIX | vellent; ad hoc tantum vim adhibuisse; redirent ad Siciliae corpus, 470 I, II | solet) tantis consiliis adhibuisset. Siquidem iuxta tecum peregrinus 471 II, XIII | itaque primo mane invisit adhibuitque medicos suos. Et secuti 472 II, XXI | Inter talia suorum cuneos adhortanti relatum est Reges eo die 473 V, I | amplissima pollicitatione medicos adhortata ne quid fidei aut artis 474 V, X | mutuo odio fuisse succensum. Adiecerunt Arsidam adesse Poliarcho. 475 III, I(2) | adiectivum inusitatum; cp. Stat. Th. 476 III, XXII | frequentius solebat in regia. Hunc adierant Syracusii, recipique ambierant 477 I, XX | cogitationibus haerentem adiêre, qui monerent eam dicandis 478 II, IX | efferant priusquam ipsi Regem adierint. Superato mox calle qui 479 IV, XVIII | ad sortem, ad quam ipsa adigebatur, alios Reges damnaret.~ ~ 480 II, V | qui illi perpetrando ab adigentibus diis damnatus est. Utcumque 481 I, XVIII | aequissimos ad inutilem servitutem adigerent. Sed cum ex vitiis mortalium 482 I, XX | incessit, quod ad haec foedera adigeretur. Ergo Lycogeni Rex iurabit? 483 V, XIV | cultum suo exemplo cives adiget, quanto fecundior virtus 484 V, XIV | sanam utilemque virtutem adigimur.~ ~6. "Venio ad haec tela 485 V, IV | contemptam ad interitum adigit. Hei mihi! Quid si & ipse 486 II, XVII | aut frugum internecionem adigitur, si annos, si saecula vis 487 IV, XVIII | virtutum fecundissimam eos adigunt, & ad neglegentiae torporem 488 IV, IV | translata ad alia animum adiicit. Supra omnia de Argenide 489 V, XVIII | oporteat? Ibo, & carnifici illi adimam spiritum, qui per meam victoriam 490 III, XXII | equuleus. Quod si de veteribus adimes, ita cadet pars litium ac 491 V, I | laxato sanguini turbatio adimetur, quae in tabem se cogeret." 492 II, XVII | curam hanc circumstantibus adimunt? Quoties nemo est quem superstitio 493 III, XXIII(56)| plumbea, quae amorem efficiunt adimuntve.~ ~ 494 V, XIX | elicuisset misericordiam suam, aditumque invenisset ad Argenidem; 495 II, XXI | iidemque haud procul a Rege adiuncti purpuratis.~ ~5. Ceterum 496 V, XI | quem in Africam vexerat, adiunctis Maurorum auxiliis, illuc 497 IV, IV | imperabit sibi nuptiis regnum adiungat quod Siculo sceptro sit 498 V, XX | legibus nostris, tuae Galliae adiunget."~ ~2. Hic Archombrotus, 499 III, IX | 6. "Postquam hanc licuit adiungi Argenidi, laeta regredior 500 IV, XXII | unumquemque affatus est. Gallis adiutae Hyanisbes quae ipsos decora 501 IV, VII | mulctaturi sint, quid etiam adiuturi. Cui consequitur nihil in 502 II, X | tamen amicus fieri nollet. Adiuvabat ea consilia ingens cupiditas 503 IV, V | refert illa, neque si dii adiuvant, te quicquam in verbis aut 504 III, IX | excrucior quod tam lente miseram adiuvistis. Et quidem expectabam ut 505 III, I | diffunderetur incendium. Adiuvitque sollicitos imber, qui impetu 506 V, XIV | vitiorum scelerumque cohorte administrari non posse voluerint. Nunc 507 IV, VII | habet, ita rerum illarum administrationem, quae nobis arcanae sunt & 508 V, III | hominis virtutem cultus & admirationis est, publicum munus si quo 509 V, XIV | Illic vero & locorum speciem admiratus & sacerdotum vitam, deponere 510 III, XVIII | deosque ingens piaculum admisêre nefarii, detegique & vindicari 511 I, VI | secretorum consortium admiserint."~ ~4. Hic Timoclea: "Mihi 512 II, XV | contigit39. Hos id facinoris si admisisse constet, nemo erit cuius 513 IV, VIII | ex consciis in cubiculum admissae. Et dii faverunt. Timandra 514 III, XIII | auroram Epeircten perveniunt, admissique ad Nicopompum compulerunt 515 V, XIII | Archombroti. Quo inter septa admisso ita ad Aneroëstum Poliarchus: " 516 IV, XIX | militare flagitium esse admissum ab iis qui servaverant maria, 517 V, IV | fulgorem quam in Gallia admittit, in navibus suis esse ei 518 III, XV | Sed ipse hoc furto non admodum laetus, quia sciebat pervulgatum 519 III, XVIX | sceptro erant, quibus manus admoliebatur. Vestis auro signisque conspicua; 520 IV, XVII | effecit ne te praemiorum admoneam, quae utrimque te expectant." 521 III, IV | concilient & quid possint Regem admoneant, quaerunt offensionis materiem & 522 IV, XV | ex gubernatoris vultu admonebatur non vulgare esse periculum. 523 I, XVIII | non possunt? Ita quoque admonemur non divitiis incumbere aut 524 III, XII | ab Argenide erat libertas admonendi. Fidem denique utrique sic 525 I, I | aegre annuerunt tam commode admonenti. Famuloque recepto qui sarcinas 526 I, III | illustrant, & ab his porro admonentur qui longius colunt, donec 527 V, III | Cleobulus docebit. Unum ipse admoneo ne cuiusquam gratiam meae 528 I, III | qui eam ad ipsos venire admonerent. Consurgunt attoniti, primo 529 III, I | tabernaculum facem emisit, suis admonitis ut passim castra incenderent; 530 II, VII | ad tactum statim nocere. Admonituros autem ipsos praetextu aliquo 531 III, XVI | quae iam fato unius ceteros admonuerat illi sceleri abesse fortunam. 532 V, XIV | quaeris? Quia arcano sensu admonuêre me consilii sui, ut senectutem 533 III, XVIX | hospitem salutavi, strictimque admonui ut in eundem locum sub noctem 534 III, XXIV | non longe a pulvino supra admotam mensam pulcherrimi operis 535 V, XVI | est Regi naves Archombroti admotas Poliarcho ea pace stetisse, 536 II, XX | paratos gradus enixus est admoto ad fulcienda vestigia Archombroto, 537 II, XXII | deorum aliquid manus non admovebamus. Caput adhuc non inviolatos 538 II, IX | aperuit. Sed quo propius admovebantur litore, eo crudelior miseros 539 I, XI | quae dolor & conscientia admovebat ingerentem vetat Arsidas 540 V, XVIII | conciliatore dextramque puellae admovente, invitabatur ad Argenidis 541 III, XII | Negavêre medici adesse se posse admoventi (ut aiebant) sibi mortem. 542 III, XXIII(54)| 1627, 1630, 1659, 1664; admoverent edd. pri. et sec.~ ~ 543 II, XXI | ut apparebat, instructas admoveret, cum ex Meleandri acie visus 544 III, IV | illos machinae fastigio suo admoverint. Utcunque se iactent, maiorum 545 V, XIX | filium, quem oculis viventis admovimus. Petii deinde an cogere 546 III, VII | vultus carissimae tuae matris admovisti."~ ~2. Et Rex: "Parva haec, 547 I, VIII | frontem, oculos, verba adnotaturi. Obfirmato itaque ore ne 548 IV, XI | se primum experiebatur. Adolescebant praeterea vires, quas durabat 549 I, XVIII | libris haerere contempserat. Adolescens reliquerat magistros, ut 550 V, XX | Huius pignora in vestris adolescent amplexibus, longam principum 551 IV, XII | paucis aperiam, desine isto adolescente vivo te liberis orbum credere 552 V, XII | sed apud exteros a prima adolescentia vixisse.~ ~ 553 III, VII | Rex. His studiis exigebat adolescentiam priusquam innoxiam animi 554 IV, X | Si qua fides, stupui in adolescentuli vultu, illosque avidissime 555 V, XIV | levi impetu (qualis saepe adolescentum est) ex quadam inconsulta 556 IV, VII | Idem auctor rerum variis adolescere succis~ ~Iussit, & aethereos 557 V, XIX | prius capto an te digna adolesceret. Nunc cum omnia generi consentiant, 558 III, XIV | sed etiam leviora in his adolescunt mendaciis. Immo cum recte 559 III, XVIII | Interim factione & viribus adoleverat ut, quod nimiae lenitatis 560 II, XI | verterentur. Hae ubi in procerum adolevêre, speciem referebant iamiam 561 I, XVIII | improbitas donec ille Rex adoleverit, sed dum simplex & inutilis 562 III, XVI | assuetam, illos in gynaeceo adolevisse. Duo de praedonibus iam 563 IV, XI | Scordanes, si ad vires fugiendi adolevisset, aut aliis centum talenta 564 II, VI | assuescet. Saepe autem, ubi adolevit benevolentia, longe ad alias 565 IV, VIII | regii sanguinis fortunam adoptabant, puellula & vocatus ad sobolem 566 I, VI | nonnullos seligimus ac velut adoptamus nostras in curas, fidemque 567 II, XIX | sperabit in tuam regiam adoptari."~ ~7. Et Cleobulus quidem 568 III, XV | ille & Poliarchum sub crine adoptitio latentem cum exiguis aliquot 569 I, I | minus Timoclea fortunam adorabat, quae tantum par mirabili 570 IV, V | spe haec omnia se diceret adorare: "Atqui, inquit Rex, non 571 II, XX | Radirobanem, cum in prima arena adorasset deos Siciliae, Meleander 572 III, XVIII | antevertebat risum, donec satis adorata Minerva, Rex ad consilium 573 IV, X | Sed ego iam certus negotii adoratis numinibus, in quae potius 574 I, I | Capitulum I~ ~1. NONDUM Orbis adoraverat Romam, nondum Oceanus decesserat 575 III, XVI | Lycogeni donum Regem vinculis adoriuntur. Excitatus tumultu Rex, 576 I, I | Sed hi fugam, non bellum adornabant; diversisque itineribus 577 I, IX | tamen dignum, inter puellas adornabat. Selenissa alumna Argenidi 578 III, XXII | e prima. Haec praeludia adornant, his proclamant inauditis 579 I, XIV | certaminis? Neque in te adornantur hae minae. Poliarchum siquidem 580 III, VII | machinas pergit in Argenidem adornare. Iamque munere dato familiarior 581 IV, XVII | gentilem aciem ampliori delectu adornaret, non quasi Radirobanis metu 582 II, XIX | Meleandro quam sibi eam classem adornasse. "Nam &, inquit Rex, meo 583 IV, XVI | imaginem iuris accederet, adornavêre illico Fetialem, qui auspicaretur 584 IV, IV | nescias virum an statuam adornes, ut novum exercitum5 ab 585 III, IV | poteritis. Nec in tyrannidem te adorno. Ipsis quoque consules, 586 III, XI | reiecit, scilicet maius opus adorsa: illam anum, illam versutissimi 587 II, XIV | Lycogenem pluribus accusare adorsus est. "Quamdiu, inquit, pro 588 I, XI | lacessivi? Incogitantem adorti sunt, & ergo vel sub illis 589 II, VI | penetralia cum paucis deductos, adorturus emissurusque per posticum 590 II, X | fingebant se petere. Hi Adrumetum nominabant, Clupeam illi, 591 I, XIII | provecti sunt, ita splendescere adscititiis radiis dignitatis, ut exactae 592 II, I | solo. Reverentia nostri~ ~Adsit, & has nullus surgat populator 593 V, XVIII | Argenidem in sui filii collo adspicerem. Misisti me ad istius mortis 594 III, XII | oculis imperantem. "Heu quid adspicio, egregie iuvenis, inquit, 595 III, I | donec capto subitisque adstricto vinculis non modo non in 596 III, I | Lycogenem ligans, simul ab ipso adstringitur. Inter hos nexus mutuo pondere 597 IV, XVIII | sceptrorum libertatem Mauri adstrinxerant. Et tentandi an id populus 598 IV, XVIII | publica divertant. Immo adulandum plebeculae erit & ex illius 599 IV, IV | fastigii dulcedinem delibans, adulantium vota, cinctum fortibus viris 600 IV, XX | fortunae fatorumque victori adulantur, quidam poeta, Virtigani 601 I, XVIII | Saepe autem obstrepere adulationem Regibus, saepe indolem monitoribus 602 V, XIV | Aneroëstus seu Gallia, tamen sive adulaturi laetissimis principibus 603 III, IV | Sed vires eorum hominum adultae sunt, & ipso tempore ac 604 III, VIII | Is decedens me quidem iam adultam, filium autem vix cunas 605 III, XXII | ad nascentium numerum iam adultas emittunt, nihil magis exigimus. 606 II, XXI | ô Rex. Abscedo enim ab adulterina militia ad iustum imperium. 607 II, XX | commissus puer fuerat & adultus non tam illius consilia 608 III, VIII | vultu quoque maestitiam adumbrans. Et ne veneni indiciis membra 609 V, XIV | discedere. Omnibusque non adumbratam virtutem verius, ut solet, 610 I, XX | ardore mendacium optime adumbraturos. In his cogitationibus haerentem 611 III, XI | haec silva lupos nec sentit aduncae~ ~Spumea rostra suis, vel 612 II, IX | emorienti facie, nisi quod vento adurebatur. Ille manu nutuque (fluctus 613 V, V | aliquo propitio numine ad se advectos mercede conducere, qui litorum 614 III, II | urgebat. Hi caedere arbores, advehere alii, toros ceteri multo 615 III, XII | necessaria audacia tanquam advena ignarusque Siciliae, de 616 III, IX | matronarum salutare deinde advenam non volet? Et in tanta celebritate 617 V, IX | qui Siculi cum Archombroto advenerant. In tanto tumultu dissidere 618 II, VII | quo celerius cum hospite adveneris, eo te futurum gratiorem. 619 III, I | Eurymedi: "Si Rex cum suis advenerit, inquit, laborabimus multitudine, 620 III, VIII | primum peto in Siciliam unde adveniat. Graece enim loquebatur 621 I, XIII | optimatum, ac praecipue advenienti hodie (ut ferunt) Ibburrani, 622 V, XX | destinata, quam quae inde nurus adveniet. At vos saeculi gemmae, 623 II, XV | Arsida Poliarchum priusquam adveniret Timonides &: "Idoneis argumentis 624 II, XIX | censeam--auxilium an insidias advenisse--adhuc incertum est."~ ~6. 625 III, XVIX | Lycogeni quam Palladi gratus. Adventabant quinque dierum solemnia, 626 IV, XIX | somnum. Ipsa enim illa nocte adventans Radirobanes ferociter a 627 I, X | mora in his erat, sed ad me adventantes trisis casus afflixit. In 628 I, XI | assurgentem ex pulvino & adventantium lumine excitatum. Is posteaquam 629 II, XVII | praecipiens. Mane erat & cum isti adventarent, primum anus fores solvebat, 630 Vers | Longii melior est.~ ~3. The adventures of Poliarchus and Argenis. 631 V, XIV | affectibus essentque in adversam factionem clementes, ne 632 II, V | largiantur, neque incitati adversantium fervore, plurimum quoque 633 V, I | undis,~ ~Dum Phrygias acies, adversaque signa Pelasgum~ ~Hinc ferus 634 IV, XIX | nunc veluti ex compacto adversaturus consiliis suis in Mauritaniam 635 V, IX | erat statutae sunt, hae per adversum flumen ventis ac remis agebantur, 636 V, XII | iuvenilis impatientia ad alia adverterat. Itaque veluti cetera auditurus 637 III, V | saepiusque in Archombrotum vultus advertere. Quod ut miserrime credidit 638 I, XIX | Quod tamen ne convivae adverterent, aliquot iocis, quos elegantissimos 639 I, I | ad praesentiora pericula advertunt. Quippe tres armati veniebant, 640 IV, XVIII | Ecce deus. Laeti Bacchum advexêre furores~ ~Pampineo insignem 641 II, XX | gravis armaturae milites advexi, funditores & sagittarios 642 II, III(5) | edd. sec., omnes recc.; advexisse ed. pri. perperam~ ~ 643 III, XXIV | fecit, delectos civitatum advocans, quantum iis indulsisset 644 I, XIX | Poliarcho consilio, Timocleam advocant monentque sub diem Poliarcho 645 III, XXII | coierant. Isti, inquam, advocati, patroni, scriptores, lictoresque ( 646 III, XXII | sed spectati candoris, advocationum munus esset, tot illa ingenia 647 I, X | paene criminarentur. Cumque advocatis extemplo proceribus concilium 648 V, XIX | fidissimarum matronarum advocavi, & sedulo quae necessaria 649 III, IX | autem Meleandri sensus fuit? Advolavit ad solatia adhibenda? An 650 I, XIV | peccare est? Sed ad genua advoluta Timoclea elatum animum multo 651 I, I | confundens, mox propius advolutus somni otium horrore submovit. 652 I, I | ad iacentis auxilium se advolvit. Sed ille non lapsu, non 653 IV, VII(11)| orthographia tantum -e- pro -ae-.~ ~ 654 III, XXIII | numerabat centum urbes. Vestem Aeaci quercus implebat atque formicae; 655 V, I | signa Pelasgum~ ~Hinc ferus Aeacides, maiorque hinc submovet 656 III, XXIII | Elysios campos) Minoëm, Aeacum, Rhadamanthum novae luci 657 III, XXIII(58)| Aeacus post populum suum peste 658 I, XX | Sin minus, ex commodissima aede evocabatur qui deus deave 659 IV, XVII | fuit, ut in Caelestis suae aedem plerique decurrerent, omni 660 II, I | quod quacunque intermittunt aedificia, uberrimi pecoribus pastus 661 II, I | sparsisque praeterea & amoenis aedificiis incolebatur. Quo latere 662 IV, VII | Procedenti deinde ad limina aedis praesto sacerdos fuit in 663 I, XX | fano deae copiam fecisset aedituus, necdum frequens populus 664 IV, VIII | Quamquam tamen & curis & morbo aegerrima erat, Sicambrem, cui infantis 665 IV, XIII | Pallas monstrifica perculit aegide;~ ~Hastis Bellipotens, fulmine 666 I, XX | dea saepe vulgus asseruit. Aegidem quoque in parma omnibus 667 I, XX | quatis arma minax; procul, Aegidis auro~ ~Hasta incussa sonat; 668 II, V | publicam pacem serpit, & aegrae Siciliae carpit vires. Quae 669 III, XXV | erit discedentis occasio & aegram tamquam sollicitus comitabor."~ ~ 670 V, XX | iurgia, non fastidia, non aegrarum suspicionum cura libabit. 671 IV, XIIII | vere seu necessario solatio aegras mentes refectura.~ ~4. " 672 III, XVII | commentus sum. Abscedo nunc aegrior quam cum intravi. Nam quantillum 673 V, XVIII | eius medicos adhibebam aegritudini meae; sed noluit me perire, 674 V, VII | quis familiarium proprius aegrotantem accessisset. Sed omnes adfuerant & 675 III, VIII | cumque frater sub noctem aegrotaret, timide quid suspicarer 676 V, VIII | recensuit: ut ipse apud Iubam aegrotasset, ut spoliatus a Phorbante 677 V, I | a peiratis laesus illic aegrotavisset, perspectos voluit eos quoque 678 II, XVII | suscipiat, certo vitae anno aegrotet, principibus carus dignitate 679 V, XVI | innotuit. Denique circa Aegusam insulam sistitur classis, 680 V, VI | gustaveris." Aderat puer Aegyptius cum mulso, quod in calice 681 I, XII | fortasse evasissent nisi Aegyptus animantium turpibus formis 682 II, XVII | cultu,~ ~Quo Lunam quatit Aemonis rubentem.~ ~Quid Rex cogitet 683 II, V | Ferro igitur & plusquam aemula ferocitate censeo in eos 684 III, VI | litore diffusam regionem & aemulam saepe Siciliae.24 Illa quoque 685 II, V | quaerant, peregrinis gentibus aemulisque non magis ad bellum quam 686 III, III | solatia forent tantum Regem aemultatione ussisse.9~ ~ 687 III, I | Urebant iuvenem & Radirobanes aemulus & hostis Lycogenes. Itaque 688 III, IV | fluctus, nisi ventos plusquam Aeolico utre tenueris. Pugnabunt 689 III, XXII | questumve laesorum."~ ~11. Aequa sentire Ibburranes videbatur. 690 V, III | denique, aiebat, eos esse aequabiles, at nisi ingenii vigor accedit, & 691 V, XX | Esse neges, sortesque tuas aequabis Olympo.~ ~Illa etiam vultusque 692 II, VIII(17)| Parcae aequalem cum stipite quodam vitam 693 V, III | familiaritate, paene tanquam aequales, sic colere ut vix intellegant 694 V, VII | nexili auro ligatae per aequalia spatia tumebant; tres deinde 695 III, XV | Radirobanem monstrabat. Non aequam fore causam Poliarchi se 696 II, II | nondum hominis mensuram aequantes. Ferebatur interim currus 697 III, I | autem (ô animos! ô nostram aequantia sortem~ ~Pectora! Et emissae 698 II, X | iam paene hostium numerus aequaretur. (Tredecim omnino peiratae 699 I, XVIII | animi superesse ut possit aequari tot optimatum ingeniis, 700 IV, XIIII | Sicambrem tradidit matri mox aequatam matronarum praecipuis. Cum 701 II, I | pervenias haud modica planicie aequatum. In qua & tumulus commode 702 II, XX | impetus, quaeque virtus aequaverit? Non modo sibi nixus sed 703 III, XI | nemoris, quis carmine digno~ ~Aequet opes formamque loci Nymphasque 704 III, VI | militaria23 rapietur, sed multo aequiora & quae in virtutum nullam 705 IV, VIII | non ignobili narratione & aequissimo exitu belli, cum deinde 706 IV, VII | coëgisset ad has iras illius aequitatem.~ ~8. "Ea vis autem & scientia 707 III, XXI | inter tubas atque symphoniam aequori permitteretur. Moxque tenebris 708 V, XV | obstaret Archombroto, nimium aequoris permittente triremibus. 709 V, XV | alii rostris venientibus aequos~ ~Subiiciunt fluctus, aurasque 710 IV, III | deus assidet undis,~ ~Vix aequus mitisque bonis. Sunt undique 711 II, IV | caelo informis facies, nunc aëra foedi~ ~Incestant Manes. 712 I, XII | sidera coelo.~ ~Horridus aëria cumulans fastigia bruma,~ ~ 713 III, IV | qui nunc contrario voto aes, fasces, praesidia audent 714 V, I | pavimentum multi Apollini & Aesculapio & Hygiae commendantes inceptum 715 III, VII | tu unicus ad hunc morbum Aesculapius, ô Rex. Vide tamen ne exitio 716 V, VI | Arsidas fragile quidem sed in aestatem pretiosum vas perire: "Noli 717 II, IV | Phryxaeus, posuitque suos canes aestifer ignes.~ ~Qualiter ignoto 718 IV, XVIII | aut scelere hominum non aestimandam esse rectitudinem legum 719 IV, IV | Eurymedes ex sua fide ceteros aestimaret, numquam tantum tribuisset 720 III, I | Regi, sive ut ex celeritate aestimaretur industria, forte etiam ut 721 III, XIV | suos labores agnoscit nec aestimat alienos." Hic iterum monere 722 I, XVII | neque vultu, neque insania aestimata, pro eo quem se esse aiebat 723 IV, III | potius quam paenitentiam aestimate. Hanc illo maiorem credetis 724 II, I | quid fuerimus tristissima aestimatione pensabit. Quippe nec in 725 III, XXII | mora & tempore sua opera aestimatur. Sic patronis, inquam, crescit, 726 IV, XVI | principes ex successibus aestiment; dari enim virtuti felicibus, 727 III, IV | vitia non plus ex merito aestimentur quam ex populari iudicio, 728 III, XIV | mortalitatis ludibria satis aestimet?) in eiusdem calliditatis 729 V, XIV(33)| i.e. febribus aestivis~ ~ 730 V, VIII | nunc in Archombrotum odio aestuans, ea nocte adhuc imbecillem 731 IV, II | interrogare tam acriter aestuantem. Sed ipse quantum licuit 732 IV, X | sonent, cur turbidus aether~ ~Aestuet, unde anni fragiles & rara 733 II, XXII | regnarunt, a quo sunt tot aetates ut Chamaseni, quod praecipuum 734 III, XXII | mulctatos dimitterent. Nunc aeterna sunt iurgia, ut si cum sumptibus 735 IV, XX | pulsavimus oras~ ~Planctibus, aeternis ceu gens damnata tenebris.~ ~ 736 ded | nominis dotes, in quo omnia ad aeternitatem famae conspirant nobilissimo 737 ded | illae aliquando absenti aeternum paremque virtutibus tuis 738 IV, VII | adolescere succis~ ~Iussit, & aethereos ramis infudit odores.~ ~ 739 I, I(1) | eroticus Graecus, in Historia Aethiopica, Barclaius noster in medias 740 I, I(1) | producens. Barclaius multa ex Aethiopicis extraxit: Regina in periculis 741 I, III | deduceres, quas in vestrae Aetnae vaporibus orba Ceres accendit. 742 II, XXII | nisi quod maxime insederunt Aetnaeos & Leontinos specus, quodque 743 IV, XIII(26)| nam saevior inruit ense/AetolusŠ"~ ~ 744 V, I | promentibus unus illorum Afer, Themison nomine3, oris 745 III, III | imagini tabula Meleandrum affabatur his versibus.~ ~3. Victor 746 III, VI | urbium, sed partium nomine me affantur? Quas ô sciant semper invidiosas 747 I, XVII | exciperet, quibus verbis affaretur nonnihil cunctatus, tandem 748 V, XIII | conspexit. Tunc veluti militis affatum peteret sparsos per omnia 749 II, XV | viam furtim ad colloquium affectans. Saltem se cogitabat a Gelanoro 750 III, XV | Antenorem & Hieroleandrum in se affectos, sibi virgo gratulabatur 751 IV, XVII | in cistula. Iam vero ut afferas tuum munus, sive tuo sive 752 V, XI | 2. Interim ex Sardinia afferebatur flagrare omnia civili incendio, 753 II, XIV | peccantibus aut ineptam sapientiam afferentibus satis poenae est ex prudentum 754 IV, XVIII | quid causae ad populum afferes rogandi tributi? Quid, si 755 II, X | navigandi, vobis captivitatis afferet finem."~ ~8. Compositi in 756 V, XIX | Si quid ominosum, inquit, afferrem, optimi hospites atque cives, 757 I, XV | statione erant quid vellent afferrentve rogantibus Poliarchum a 758 III, V | deberi: "Conditionem, inquit, affers, carissime hospes, non accipi 759 IV, VII | te nostra dea explicuit, affersque animum nova beneficia promeriturum, 760 IV, VIII | accepimus &, si quid de iis affertur, instar aurae vel nubeculae 761 III, V | mores occulta veneratione afferunt rebus auspicium, quas Reges 762 III, XX | quoque adducta sum ne hoc affine, te & Siciliam & me denique 763 III, XX | potentiam nostram alit, & affinitates pulcherrimae censentur, 764 III, III | prandium promiserat) ineundae affinitatis consilium. In expedito rem 765 II, IV | fucata prodigia, quibus affirmabantur proximae clades. Nam & de 766 I, XV | venturum quoque Poliarchum affirmabat, si ipsa iuberet: barba 767 V, XIV | Dii boni! Sed quo pignore affirmatis vestrum hoc munus?" At Poliarchus: " 768 I, X | excusaturum. Igitur missurum me affirmo, qui eum ad dicendam causam 769 V, I | spoliis ad nostros tholos affixis tuam virtutem luminibus 770 IV, XIIII | candidos Galliae dies! Quos non afflabit nominis vestri terror! Quanti 771 II, XVII | corpora, ex quorum deinde afflatu inclusi animi inspiratos 772 II, XXII | Anaximander & ipse malo afflatus postera die, amissis quae 773 III, IV | quascunque provincias turbo afflaverit. Consumitur impetus animorum & 774 II, XVII | an quae denique productum afflavit? Praeterea cum frequenter 775 I, XVII | supersit quod sinceras partes afflet, sic iste Heraleon, & si 776 IV, VI | moxque conscientiae terrore afflictam, suo iudicio manuque periisse, 777 III, XI | devictus non abibit. Nam & afflictim te deperit, & is furor nisi 778 I, XX | eminebat, ut in terram manus affligeret. Subitus spectantium clamor 779 III, IV | assiduus & pestilens ventus affligit. Pereunt urbanae & rusticae 780 IV, XXII | in Poliarchum praecipitat affligitque sui corporis mole incautum, 781 II, X | esse; supra mortale robur afflixisse perduelles; deinde unum 782 IV, XVI(29)| caput in dolium sanguine affluens immersit dicens "Satia te 783 IV, III | in praecipitatione esse & affore statim a Rege qui conantem 784 II, XVII | sideribus quae nascenti affuerant volebat de fortuna quae 785 V, XIV | Ubi in regiam venerunt, affuêre ex Poliarchi imperio, qui 786 I, VI(15)| fortunam & proditum Regem affulget. Esse tamen interdum virtutem 787 V, XIV | cogitaret maximum sibi Europae Africaeque depositum creditum esse. 788 II, VII | auctore coepit se Italiam Africamque visurum vacationem impetrasse 789 V, V | Siculis odiis debitus tanquam Africanae utilitati penderetur. Ad 790 IV, XXII | adoriri. Simul Gallicae Africanaeque linguae peritos miserat, 791 II, X | exciderat; nactus erat assuetam Africanis litoribus navem; nec fuisset 792 I, VI(17)| vestro", quod ad Archombrotum Africanum aptissime legitur.~ ~ 793 V, XVI | constantiam, nunc belli Africi famam, quae illic inclytum 794 I, III(7) | Aeschyli fabula cui nomen est Agamemnon (l. 282) legitur, e libro 795 IV, V | An Macaria Herculis, an Agamemnonis Iphigenia ero, & tranquillitas 796 IV, XI | me velis. Ibo ad templum agamque cum superis ut promissa 797 V, XII | magis quaerere videris quid agamus in isto secessu quam cur 798 IV, XVIII | naturae & rationis imperio agantur res humanae. Quid autem 799 IV, XIX | aliquod consilium, occurrerunt agasones cum equis dominorum, quos 800 II, VIII | vestigia; equi haud procul cum agasonibus parati & urbano sub amictu 801 V, XVI | aguntur triremes, superatoque Agathyrso prope Paconiam insulam Gobryas 802 I, XIII | sapientia iuvat, licet in agendis rebus minus exacta sit quam 803 I, XVII | negotiorum meminit; in agendo, in colloquendo non ineptus, 804 II, XX | coiêre amplexibus, & gratias agente Meleandro, quod is se adiutum 805 II, VII | aut urbe, tanquam aliud agentem de adventu Timonidis posse 806 V, XIV | tanquam publicam causam agenti vultu & oculis favebant. 807 IV, IV | Dunalbio medius spatiaretur ageretque de praesidiis per opportuna 808 II, XI | parata seu plaudendum seu aggemendum turba.~ ~8. Regina, ut ad 809 I, IX | exaudienti, nunc alterno dolore aggemens & cito expiraturos luctus 810 V, V | nescire.~ ~9. Tum Praefectus aggerere omnia cupide coepit: qua 811 II, XI | stagnum coërcebant latericii aggeres. Pisces in eo variae senectutis, 812 IV, XVII | Lixam cum armis ad moenia aggeresque servandos continebantur. 813 III, V | quosnam ex familia Argenidis aggrederetur muneribus nihil difficilius 814 IV, XVIII | obstant ne hunc morem violare aggrediar, quem omnino existimo sanctissimae 815 II, VI | Explorabis cur ametur, aggredierisque eadem virtute virgini te 816 V, X | videbat, precibus & donis aggressa est; item eorum praecipuos 817 I, IX | intuita: "Nihil, inquit, nihil agis, Selenissa. Utcunque obstiteris, 818 II, XVIII | eo triumphare. At diversa agitabant Archombrotum. Inquietatus 819 I, III | foederibus, quae tunc publice agitabantur. Et ut omisso frontis horrore, 820 IV, I | nunc infelicitate coeptorum agitabatur. Quam bene processissent 821 V, XVIII | similia furoris consilia agitandi spatium fuit, dum primae 822 I, XIV | rem dubiam aut quaerendam agitantes certo ferebant receptatricem 823 IV, III | provocavisset. Dum haec agitat respicitque ad litus, videt 824 III, V | alterno inter se conspectu agitati. Inter haec Radirobani videbatur 825 IV, V | erat daturus. Satis omnibus agitatis conclave Argenidis petit 826 V, XIV | scelere amissam restituit." Agitatum deinde est an una triremi 827 I, XV | Poliarchum praestaret secum agitaturam.~ ~3. Vix a secreto Argenidis 828 V, II | pauciora quam quae Archombrotum agitaverant moverunt Meleandrum: simul 829 I, VII | Poliarchum esse venturum. Agitavêre praeterea quid supellectili, 830 II, XXII | Simplicibus legibus vitam inter se agitavisse. Illud in confesso est excessisse 831 II, IX(18)| 1627, 1630, 1634, 1664; agitque 1659, 1664b, 1673~ ~ 832 II, XI | densis per viam Afrorum agminibus & in eum praecipue intentis. 833 III, XI | absentes si qua leo devovet agnas,~ ~Raucaque vicinum terrent 834 IV, VII | mandaverat. Lactens vitula agnique gemelli in victimas sacerdoti 835 IV, XI | inspexit in pueri cervicem, agnitoque natalium signo, ut confusam 836 V, XIII | tamen a populari milite agnitum esse." Excitatus Poliarchus 837 IV, XVIII | discriminis? Aut cur Reges agnoscant populi fasces, quos optimates 838 IV, VII | habitu Fortuna supplices agnoscat. Nam & deae facere volo & 839 II, XI | Exaudi, mitisque tuos agnosce, nec usquam~ ~Hic, Dea, 840 IV, VIII | Novo in Rege nihil paternum agnoscebamus praeter pietatem & nomen. 841 IV, XV | intepuit, sed non plagam agnoscebant, non maria; numeratisque 842 IV, VIII | puellula & vocatus ad sobolem agnoscendam Britomandes cum Commindorige 843 II, XIV | favebunt, occurrent sibi ipsis agnoscentque obiecto speculo speciem 844 IV, XIIII | praeterea aliquot habet, agnoscerem." Subito Gobryas: "Et vero 845 II, XIX | occurreret. Rursus praeco: "Agnoscisne, Rex, hospitium?" ait. Et 846 II, XIV | Regibus velle monstrare. Non agnoscunt irreligiosissima arma dii 847 V, XIX | ignorarim, cur nunc demum agnoverim, operae pretium erit, cives, & 848 II, V | Siciliae vel nullo profitente agnoveris. Nam ut pervicacissima sunt 849 IV, XIII | receptum. Se illo primum die agnovisse eam stirpem, nec quicquam 850 III, XXIII | existimans turbare tripudii mimum agressus est quem is tantopere curabat, & 851 V, XIV | tamen in egena ac veluti agresti domo effecerit, in qua desunt 852 III, XXIII | hilarius; proceres maris paulo agrestius promovebantur, & descendentem 853 V, XIV | cives. Non arva exercebit agricola. Non nauta, non vector singularum 854 III, XXII | superant, ut pauciores sint agricolae, pauciores qui in mercatura 855 I, XX | caeli haustus nec fallentem agricolas humum. Occultis precibus 856 IV, XVIII | 8. Tetigit Poliarchum de agricolis invidiosa narratio. Itaque 857 II, XVIII | Ergo iam maestum vocant aguntque promissae operae gratias. 858 IV, XXI | Radirobanes pepercerat, aiebatque se mirari quod Theocrine 859 III, XXV(64)| lectionem mutaverunt 1630 et al. in "quemcumque."~ ~ 860 I, II | adortus est. Arx est ad Alabi fluvii ostium, in qua Regis 861 III, VII | assiduo fluctu pulsantia. Alabus fluvius supremo in cursu 862 II, XIV | Antenorium scribendi novum genus, alacerque utramque perfricuit manum &: " 863 IV, XVI | vehementissime optabant alacres crediderunt, laetoque celeusmate 864 IV, XXII | munimenta hos recipi. Nunquam alacrior militibus visus convenientibus 865 III, I | Tenebrae & dulcedo fallendi ad alacritatem plurimum erant, multisque 866 V, IX | maioribusque vestigiis & alacritatis genio citatis medium iter 867 I, XVIII | produxerit? Quanto vero alacrius symbola in aerarium conferuntur 868 V, XX | aliquot aves intercepto alarum officio exanimavit.47 Omnes 869 IV, IV | Sicilia, ut principes suos alat, & filiae meae consuluero, 870 Util | perutilis est.~ ~4. Collignon, Albert, Notes Historiques, Littéraires 871 I, XII | tanta fovet." Sic dixit & albo~ ~Vellere crispatus dimissos 872 II, XIII | Solis alumne, luis.31~ ~Aldinamque tuam (ius in te haud maius 873 IV, XI | nostra obsequia instituendum ale. Disciplinis tenerum imbuemus, 874 V, XIV | promotum Regem facerem. Tu aleam belli, tu casus, tu labores 875 III, IV | quae sanguine optimatum alenda sit. "Summa in illis indoles, 876 V, XIX | inseruit, quem deinde meo iussu alendum abvexit. Ego simulans fascini 877 I, XVII | mentis oculis dulci studio alent, seu ille superbia erit 878 IV, IX | palam petere, quem domi alerem inter urbanas disciplinas. 879 V, XIX | nutricem inveniret ignaram quem aleret. Verita quoque ne quid ex 880 IV, XVII | nec montes spernit deus ales avitos.~ ~Tu quoque, Caelestis, 881 ded | fides. Hoc Orientis domitor Alexander, hoc Caesar, hoc veterum 882 V, VI | erant, nisi quod ad nimium algorem obstupescebat gustus.~ ~ 883 | aliarum 884 II, X | est num & alias litteras aliave prodigia haberet, exoneravêre 885 I, XVIII | ductu naturae non Regem aut alieni superbiam imperii sed libertatem 886 IV, X | facinorum sed & interdum alienorum infamia laborent. Postea 887 III, XII | Adventabat post discrimen. Alii--& peregrini--iuverant Meleandrum, & 888 II, IV | haud dubium novis ignibus alimentum, reputabat, et id primo 889 V, XVIII | ad genua confusione oris, alioque quam solebat venerationis 890 | aliorumque 891 II, XX | procinctu constituit aciem, aliosque non militari cultu sed tanquam 892 I, XX | filiam sic urgeret? Ea autem aliquanto severius rotatis luminibus 893 II, XVII | putas regnum contigisse, vel aliquas saltem opes quae indices 894 II, X | ratus inutile auxilium lora aliquorum descidit ferro provocavitque 895 II, XVII | quaeris? Nati sunt ei liberi aliquot--& omnes insani."~ ~6. Dum 896 III, XI | quoque, praesagae cantuque alisque volucres,~ ~Non isthic avido 897 III, XX | praecipua potentiam nostram alit, & affinitates pulcherrimae 898 IV, IX | Tu sodes ad domum in qua alitur proficiscere. Nam facile 899 I, XVIII | gustus ac veluti acies; aliturque imperandi fortis illa securitas, 900 IV, XVIII | omittunt de suo vectigali, aliudque instituunt proximum praedae, 901 III, XVI | supererant, unus caderet, aliusque fugeret, & postremum Theocrine 902 I, III | vacuas utique aures horridius allabens. Iubebat hospites diligenter 903 II, I | quae in Timocleam Regi allapsae sunt: hanc olim favisse 904 V, V | ab arenis mediterraneis allapsus, cum opportunissime factum 905 V, VI | veritatem sic perveniretur, cum allata sunt variarum formarum ex 906 III, VIII | existimes aut temere isthuc allatam, en litteras mulieris tibi 907 III, V | locutus nullam intulit de allato auxilio mentionem, quod 908 IV, XIII | regio generi ingens decus allaturam. Equidem sanctitate & prudentia 909 V, X | forte plus mali suo adventu allaturus quam Radirobanes umquam 910 II, XI | hominem, ô Regina, mecum allega. Huic quae a te abstulêre 911 IV, XVI | Reginae animum dulcissimis allevabat sermonibus, ut vix eum ad 912 Vita | Angliae et Scotiae rege, quem alliciebat carminibus eius (Regi Iacobo 913 II, X | praeter eos qui catenis alligabantur remigio. Illi laeti hoc 914 IV, XXII | telis non mollius quam si allisas rupibus rupes turbo conferret. 915 III, XXI | gubernator obnoxie in ignoto saxo alliserat. Ita quassatum est latus & 916 IV, XV | nisi cum ingenti fragore allisi velut accensam mutuo verbere 917 IV, X | Quinto anno necessarium in Allobrogas bellum fuit, quod de finibus 918 IV, X | acies iusta, qua profligati Allobroges castris quoque exuti sunt. 919 IV, II | sceleris notae et: "Quem prius alloquar, inquit, cum apud utrumque 920 V, X | Quid faciat? Quem prius alloquatur? Utrum, si necesse sit, 921 III, II | deiecta, nunc cum iurgio alloquebatur: "Malim ego, carissime, 922 III, II | solatia erexit, tunc passa alloquentem Selenissam & gratulationem 923 IV, VI | Ergo ad se vocatum ita alloquitur: "Si timerem ne me quoque 924 I, III | grata Pelorus~ ~Educat, alme, tuis, septisque fidelibus 925 I, VII | stabunt religati ad has alnos, quae procul omni via propter 926 III, XI | Populus hic, trepidisque Alnus prope candida ramis,~ ~Fraxineumque 927 Vita | Anglia habitans uxorem duxit, Aloysiam Debonnaire Francogallicam, 928 IV, VIII | litoris oram, quae inter Alpes Pyrenaeosque montes mari 929 II, XXII(59)| Ab Elide amator est Alphaeus fluvius qui Arethusam nympham 930 IV, XIIII | menses validissimas arces in Alpibus & quicquid in illis gentibus 931 II, XV | aliud referebant quam rem altam plenamque periculi esse. 932 II, VII | illi has litteras dabis alterasque ad Arsidam." Tradit deinde 933 V, I | sanguine fecerat. Diu ergo altercati uter ferret sententiam se 934 I, IX | eriperet, ambae immobiles & in alterna tantum ora defixae. Argenis 935 II, XI | negotiorum tumultum post alternam solitudinem reditura hilarior. 936 III, XXIII | globoque~ ~Fluctuat, alternans dubia vestigia mente.~ ~ 937 IV, III | pendebit puppis in undis~ ~Alternas subitura vices, & hiantia 938 II, VI | Ut natat in solidis lux alternata lapillis!~ ~Oraque venantum 939 I, XII | aetatis simulacra. Horum alternum cum imposuissent Poliarcho-- 940 I, VI(15)| fastigio quemquam admovit, alteruter ruat. Iam tum ergo ab ipso 941 V, XVI | mare, Argenidemque parandam alterutrius naufragio! Quae Scylla, 942 V, XVI | convenisse? Tanta lite cessisse alterutrum? Uter suam gratiam in liberanda 943 II, VIII(17)| assignaverant, quem stipitem Althea, mater Meleagri, conservavit. 944 II, XVIII | per torrentes direpta sub altioribus ripis fluebat. Infidum circa 945 II, XXII | paucis docere Meleander longe altissimum esse illum Sicilia tota 946 III, VII | Omnia moeniorum & turrium altitudo firmaverat. Rex Argenidem 947 I, XVIII | instituisse, ipsis autem ut altoribus tantum & sapientiae nostrae 948 I, XVII | nihil artis omisit, quo altorum spirituum retinens nec vilis 949 I, I | crede decus; non pulchrior altos~ ~Phoebus agit currus. Non 950 II, XIII | Argenidis iussu quaesierat alueratque sollicite, ipsa Argenide 951 I, VI | opem iisdemque rationibus aluerit, non sufficiet16 publicis 952 IV, IV | annorum stipendia, quae aluissent obstiturum his malis exercitum, 953 III, XXI | nomen delet iniurias. Nec in alumnam crudelis sum. Cogi optat 954 II, XIII | Invidiam Veneris, Solis alumne, luis.31~ ~Aldinamque tuam ( 955 II, V | terris, sed (quod mireris) ex alumnis Siciliae----quamquam nihil 956 II, XI | gaudent ab utraque parte alvei, cum cetera riparum imagine 957 I, II | Phthinthia ad ripas Himerae, hinc alveo fluminis cingebatur, illinc 958 V, VI | fusilis supellex conflatur. Alveolo deinde ligneo illa deponimus, 959 V, VI | ipsa deinde prototypa in alveolum sic demissa pari modo nix 960 II, XVII | adhuc anima sui ignara in alvo materna instruebatur ad 961 III, VII | ad ambitum loquebantur. Amabam haec in alumna, simul vires 962 V, XVIII | sensi odia vestra. Uterque amabatis Argenidem; utriusque erit 963 III, XV | iteranda exilia & timide semper amabimus?" Ille errores suos in compendium 964 II, VI | paene ad servilia officia amabor, & Argenidem alteri tradam? 965 I, III | dubitet omnium discriminum in amando perire memoriam, & magna 966 IV, IV | strenuae fortitudinis vir amansque militiae, monuerat Regem 967 III, XVIX | crimen, nulla in iuvene & amante temeritas nisi quod semel 968 II, XVII | vim commendaret, iuvenem amantemque sic perpulit, ut de cupiditatum 969 V, XIII | comitatu erant novitate erecti amantesque rem tantam primi dare in 970 III, XVIX | Nam quae modestia fuit amanti durabit adhuc sponso. Satis 971 V, XIV | experiri. Nam cur patriam amarem, tot meorum sanguine perfusam 972 III, VI | defuncturos imperio, praeter fas amarent aut timerent."~ ~8. "Diu 973 I, XIII | facturi, si candide dominum amarent--immo mediusfidius si se 974 I, VI | nisi princeps adhuc memor amasse, carcerem damnatis munus 975 II, IX | agebat. Recedere terras amassent modo omni remigio quaesitas. 976 IV, V | lenissima, & potissimum quod me amasti. Non patiar a te unquam 977 V, XX | soror, tu, quam a me fuisse amatam vel ipse Poliarchus ignoscit, 978 III, XXI | quae promiseram. Sed lentum amatorem ista tempora non quaerunt. 979 V, VII | Aliquid spei miserrimo amatori subiecerunt haec verba. 980 I, XIX | sensit, exoneraturus pudorem amatoris, mutata sententia auctor 981 III, IX | arcem ducebam, haud dubia amaturam Argenidem oblatum a diis 982 II, IV | reputabat, et id primo non quasi amaturus, sed tantum veluti otiosa 983 V, XIX | quem coleret Meleandrum amaverat! Ut diu Hyanisbe habuisset 984 IV, V | quasi te liberius quam decet amaverim. Quippe nostram familiaritatem 985 I, VI | deserant, aut si indignos amaverint, errore deprehenso praecipites 986 III, III | Selenissa, quae infeliciter amaverit. Quid fortunae manus damus? 987 IV, V | sumus tibi quia priores amavimus. Si conditiones placent, 988 V, XIX | audivisse & omissa Mauritania amavisse Siculam virginem, patruo 989 V, XX | vicerunt. Laesus quoque amavisti Argenidem. Quid dicam te 990 III, XXII | Quaesitorum diversissima ambage impediunt. Quasi vero qui 991 III, IX(28)| i.e. eas ambas, et Theocrinem et Argenidem.~ ~ 992 III, XVIX | morae tempestivis consiliis ambiam Regem, donec in oculis Siciliae 993 V, XI | Radirobanis nepotibus regnum quod ambiebant atroci bello perdentibus. 994 V, IX | Coibant optimates ad Reginam, ambiebantque mitti ad principem. Etenim 995 II, XX | capite, nisi qua fascia ambiebat. Meleander & ipse armatus 996 V, VIII | apud Regem & in virgine ambienda blanditiae. Tertius colloquendo 997 V, III | emdash;quod valentissimum ambiendi genus est&emdash;arcana 998 I, VI | utrimque latera & fornicem ambiente, ne prorsus insalubris capiendo 999 I, XVIII | Peranhylaeum alterum ex regnis ambientem, hinc in Dereficum iam alteri 1000 V, IX | verba utique tempore & serie ambientium passim arctata ut plurimum 1001 III, XXII | adierant Syracusii, recipique ambierant in tantae gratiae clientelam: 1002 III, II | funebrem campum aliquoties ambiêre, iussis per vices clamoribus