Liber,  Caput

1   IV         |      animorum eos per aemulae superbiae contumaciam lacessere velle
2   XI         |       nutu cuncta despiciens, superbiae quoque malis infestus est:
3 XIII         | exaudiunt. Non peculatus, non superbiae invidiam, non cetera facinora,
4  XIV         |      non modo non insimulandi superbiae, sed ingentis virtutis conscii