Liber,  Caput

1  VII         | fortuna voluerit esse, timido silentio plausuque satia animos in
2   IX         |    evasit, latebris et suorum silentio tectus donec princeps mitigaretur.
3   XI         |   interim vultu et nescio quo silentio, seu si mavis pondere (quo
4   XI         |      diffuderat mentem, aegro silentio contabescunt, secumque velut
Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA1) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2009. Content in this page is licensed under a Creative Commons License